Zo werkt de redactie thuis tijdens de coronacrisis

Samenwonend, een gezin en huisgenoten...

Door de coronacrisis is ook de redactie van Marie Claire genoodzaakt om thuis te werken. Net als de rest van Nederland, lopen we tegen bepaalde dingen aan. Het grootste gemis? Toch wel elkaar. Scroll snel verder om te lezen hoe de redactie het thuiswerken ervaart.

Managing editor Saar

“Week vier alweer sinds corona in Nederland heeft toegeslagen. Het thuiswerken begint te wennen. Ik probeer zoveel mogelijk te doen wat ik altijd doe: ’s ochtends op mijn normale tijd opstaan, douchen, aankleden, opmaken (oké, dat sla ik eigenlijk best vaak over), ontbijten en tussen half negen en negen uur beginnen. Om even buiten te zijn, ga ik tussen de middag vaak wandelen of rennen. En daarna weer aan de slag. Zó fijn dat we internet, mail en Zoom hebben, want juist in deze bizarre tijd is het belangrijk om gewoon te kunnen werken.”

Lees ook: 4 Tips om er goed uit te zien tijdens een conference call

Beautyredacteur Marjolein

“Ik merk dat ik het fijn vind om een duidelijk ritme in de dag te hebben. Normaal gesproken gaat de wekker bij ons thuis om 6 uur in verband met de reistijd van mijn man. Die reistijd valt nu weg, dus de wekker gaat om 7 uur. Dat voelt bijna als uitslapen, en alsnog kunnen we allebei vroeg beginnen met werken. Ik zit aan de eettafel, hij in ons 'kantoortje'. Na de lunch gaan we even wandelen, goed tegen de after-lunch-dip. Op de redactie is het gezellig, maar ook best chaotisch. Dat is soms onhandig als ik bezig ben met het schrijven van een artikel. Ik merk nu dat zulk soort klussen thuis twee keer zo snel gaan. Dat gezegd hebbende: die gezellige chaos op kantoor zorgt ook voor een constante stroom aan leuke ideeën. Die komen niet alleen naar boven tijdens de wekelijkse redactievergaderingen, maar eigenlijk vooral tijdens de gesprekken door de dag heen, van achter je bureau. Het helpt dat we kunnen Zoom-en om bij te kletsen, maar ik kijk er nu al naar uit dat we straks weer met z'n allen aan een blok zitten op de redactie.”

Art director Charlie

“Ik werk op dit moment thuis in mijn eigen studio, een office aan huis is in deze tijd wel heel fijn merk ik. Daarnaast probeer ik mijn dag 'normaal' in te plannen. Dit betekent dat ik tijdens kantooruren aan het werk ben, zodat ik zoveel mogelijk mijn ritme behoud. Een voordeel van thuiswerken vind ik het beantwoorden van mails en telefoontjes vanaf mijn bank met een kopje koffie erbij. Wel merk ik dat ik het kantoor mis. Even snel overleggen zit er namelijk niet in, vooral vlak voor de deadline is dit essentieel. Gelukkig hebben veel contact met elkaar via WhatsApp en Zoom. Dit is natuurlijk erg fijn, maar je merkt toch dat het veel prettiger werkt, als de hele redactie bij elkaar op kantoor is.”

Eindredacteur Louky

“Ik leef hier in een overvol konijnenhol, midden in Amsterdam. Waar ik ook kijk: overal zit, ligt of hangt iemand achter een laptop. Schreeuwend door de microfoon van zo’n idiote pilotenkoptelefoon. Moet je maar geen vier kinderen hebben, en een man die 16 uur per dag werkt. Het dagritme is compleet verstoord: waarom zou je om half acht ontbijten als je je pas om half negen hoeft te melden voor wiskunde? Waarom zou je überhaupt nog ontbijten? Een oude tafel uit de kelder staat in de slaapkamer, met daarop twee computers van m’n werk. Leuk, om buiten de koolmeesjes te zien vliegen terwijl je bezig bent met een verhaal over nagellak. Minder leuk, als je op zondagochtend wakker wordt op armlengte van je werkplek. Een dagritme plannen voor de meute heb ik maar losgelaten, daar raakte ik maar gestrest van. De keuken is een (door)lopend buffet en de voorraadkasten een warboel van losgerukte koekverpakkingen, crackers en pindazakken. Kan niet wachten tot mei.

Online editor Maaike

“Ik woon met nog vier andere meiden in huis, waardoor de woonkamer een no go is. Tenzij je natuurlijk tegen de continue stroom van je huisgenoten kunt, die koffie, thee en voornamelijk eten halen. In eerste instantie keek ik er best tegenop om wekenlang vanuit mijn kamertje in Amsterdam te moeten werken. Gelukkig ben ik gezegend met een grote tuin die aan mijn kamer grenst, waardoor ik niet echt mag 'klagen'. Nu met het mooie weer sla ik regelmatig mijn tuindeuren open. Ook ik probeer zoveel mogelijk mijn ritme te behouden, door vroeg op te staan en aan de slag te gaan. Doordat al mijn huisgenoten werken, plannen we elke dag de lunch in. Dit is vaak stipt om half 1. Ben je er dan niet? Dan klopt er altijd wel iemand op je deur om je te vertellen dat het nu écht tijd is voor een pauze. Voelt toch een beetje als mijn collega's die mij meevragen om te lunchen. Nu quarantaine week vier is ingegaan, merk ik dat de muren behoorlijk op mij afkomen. Hierdoor wisselen we in huis af qua kamers, plannen we sportavondjes (in de tuin) in, en wandel ik graag lange stukken zodat ik toch nog even een andere omgeving gezien heb.”

Bron: Redactie Marie Claire | Beeld: Confessions of a Shopaholic

Laatste nieuws