/http%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fmarieclaire%2F2017_09%2FGettyImages-3396882.jpg "Hier fantaseren vrouwen het meest over op gebied van sex")
Vrouwen hebben uitgebreidere en meer hardcore sexfantasieën dan mannen. Maar wat zegt dat over ons? Geschokt ben ik als ik met vriendinnen over sexuele fantasieën praat. Niet omdat hun bedenksels in bed mijn pet te boven gaan, maar vanwege de oorverdovende stilte als ik zeg dat iedereen toch wel eens aan een douchesessie met de yogaleraar denkt in bed.
Sorry
Lullig vinden ze het, voor mijn wederhelft, en nee hoor, zij doen niet aan voze fantasieën. Voor alle duidelijkheid: mijn vriendinnen zijn geen brave borsten. Er zit er een bij die pas nog smakelijk over haar tantracursus vertelde. Een ander draaide nog tot voor kort bardiensten op feesten waar je in een G-string overdressed was. Ik had niet gerekend op een uitgebreid verslag van hun erotische hersenspinsels, maar totale ontkenning?
Misschien durfden ze er gewoon niet voor uit te komen. Sexuele fantasieën hebben altijd een beetje in het verdomhoekje gezeten. Te beginnen bij Freud, die beweerde dat alleen een ontevreden persoon fantaseert. Later leek het of alleen mannen stoute dingen droomden: ‘Vrouwen hebben geen sexuele fantasieën’, kopte Cosmopolitan nog in 1973. Gelukkig bewees Nancy Friday datzelfde jaar het tegendeel met My Secret Garden, een trits openhartige interviews met vrouwen over hun erotische dagdromen. Inmiddels zijn we beland in het post-50 Shades of Grey-tijdperk. Waarom lijkt er dan toch nog steeds een op taboe te rusten? Niet heel verbazingwekkend toonde een studie van Psychology Today onlangs aan dat een kwart van de vrouwen zich schaamt voor wat hen opwindt. Dat tegenover een schamele acht procent van de mannen. Maar of we ons ervoor schamen of niet: nagenoeg iedereen blijkt sexuele fantasieën te hebben. Dus ook je beste vriendin, je collega, je moeder en je oma (sorry).
Hardcore
Opvallend: vrouwen hebben uitgebreidere en meer hardcore fantasieën dan mannen. Terwijl heren doorgaans eerder opgedane sexuele ervaringen in hun hoofd afspelen om aan hun trekken te komen (pun intended), zetten dames de rijkdom van hun fantasie in. Waarschijnlijk komt dit doordat mannen over het algemeen meer visueel zijn ingesteld: geef ze het beeld van een naakt lichaam en klaar is Kees.
Terwijl wij er dus met zijn allen op los fantaseren, wordt er doorgaans niet over gesproken. Over onenightstands? Sure! Penissen? Uiteraard. Geslachtsziekten? Als het moet draaien we onze hand daar ook niet voor om. Meiden bespreken toch alles? Bijna alles dus.
Dat erover gezwegen wordt, kan de reden zijn waarom we ons ‘slecht’ voelen over het genot dat sexfantasie toch is. "Ik vind het fijn om mijn vriendje ‘pappie’ te noemen tijdens de sex», zegt Emily, 29. "Het begon als grapje, maar ik raak er echt opgewonden van. Dat heb ik in bed altijd, maar daarna voel ik me er raar en schuldig over. Gelukkig glimlacht mijn vriend alleen als het eruit floept en vraagt hij er verder niet naar. Mijn vriendinnen zullen het bizar vinden, dus ik vertel het ze echt niet. Volgens sexuoloog Astrid Kremers staan sexuele fantasieën niet symbool voor onderdrukte verlangens of frustraties: "Je hoeft ze ook niet in praktijk te brengen. Soms voelen mensen zich schuldig of schamen zich voor hun fantasie maar je hebt de vrijheid om alles te denken wat je maar wilt.» Met andere woorden: als je je vriendje pappie noemt tijdens de sex, betekent dit nog niet dat je graag met je vader naar bed wilt.
Rake klappen
Als 50 Shades iets bewees, is het wel dat velen van ons wel van een paar rake klappen houden. In onze dagdromen, althans. Ook deze fantasie blijkt niet los van schuldgevoelens. "Ik heb altijd geweten dat ik onderdanig ben», vertelt Caitlin, 27. "Als kind wilde ik in de speeltuin al met springtouwen worden vastgebonden. En ik heb me er altijd slecht over gevoeld. Ik ben een feministe, dus waarom wil ik dan dat mijn vriend me over de vloer laat kruipen terwijl ik hem ‘mijnheer’ moet noemen?" De combinatie van gedomineerd willen worden en onafhankelijk zijn, kan verwarrend werken, maar wat je opwindt bepaalt niet wie jij bent, benadrukt Kremers: "Het kan juist heel spannend zijn om te fantaseren over iets waar je in het echte leven niet achter staat. Alles wat anders is dan normaal, prikkelt meer, en een sterke sexuele prikkel verhoogt de opwinding."
Anders dan anders windt dus op. Dat brengt ons bij het volgende waarover heel wat afgefantaseerd wordt: sex met iemand anders dan je eigen partner. Of het Bradley Cooper is of de beste vriend van je man: dromen over sex met iemand anders dan je eigen liefje komt heul vaak voor: maar liefst 45 procent van ons doet het. "Als ik masturbeer, denk ik nooit aan mijn vriendje", zegt Liza, 23. "Meestal gaat het over niemand in het bijzonder, maar af en toe denk ik aan sex met mijn ex. Ik voel me er echt rot over, want ik houd van mijn vriendje."
Toch is het niet zo dat je vreemd wilt gaan als je dit doet. Het betekent eerder dat je sexuele fantasieën niet beteugeld worden door het rationele stuk van je hersenen waarmee jij je partner uitkiest. Sexuoloog Eveline Stallaart is ook pro-sexfantasie, zelfs als het mentaal vreemdgaan betreft: "Met een vaste partner kennen we het ondertussen; de echte spanning haal je uit het onbekende. Dat is niet erg, zolang je geen andere namen roept tijdens de daad. Dromen van een ander kan voor grotere opwinding zorgen en daar beleeft je partner ook plezier aan."
Zowel Stallaart als Kremers zien vooral voordelen van sexfantasie. "Ik noem het altijd de vibrator voor je mind", zegt Kremers. "Naast fysieke stimulatie is het prettig om in je hoofd opgewonden te raken." Stallaart: "Opwinding komt niet uit lucht vallen. Maar 10 tot 15 procent van de vrouwen wordt spontaan opgewonden, tegenover 70 procent van de mannen. Dat betekent dat vrouwen zin moeten maken. Sexuele fantasie is ook een handig hulpmiddel om opgewonden te blijven in plaats van te denken aan die email die nog verstuurd moet worden of die vuilniszak die nog naar de container moet. Want afdwalen met je gedachten, daar zijn wij vrouwen goed in. Terwijl sex juist het moment is om even zorgeloos te genieten."
Dirty mind
Hoera, sexfantasieën zijn okay! Maar geldt dat ook voor iets heftigs als verkrachtingsfantasieën? Ze komen vaak voor, gelukkig vaker dan verkrachtingen zelf: 40 procent van de vrouwen fantaseert erover terwijl ieder van ons wel iemand kent die sexueel misbruikt is.
"Ik heb een vriendin wiens levens kapot is gemaakt door misbruik", zegt Farah,31. "Ik heb gezien hoe verwoestend het is. Maar ik kan er niets aan doen: verkrachtingsfantasieën winden me op. Als ik niet in the mood ben, maakt het idee me ziek. Maar als ik aan het vrijen ben, schiet het idee gewoon in mijn hoofd en raak ik opgewonden." Kremers: "Het idee dat iemand zijn lust voor jou niet kan onderdrukken omdat jij zo mooi en zo lekker bent, kan erotiserend werken. Dat zegt niet dat je in het echt ook verkracht zou willen worden. Maar die heftige begeerte, die macht, kunnen voor joukenmerken van verkrachting zijn die opwindend werken."
Bestaat er dan echt geen grens die wij aan onze naughty thoughts moeten stellen? Kremers: "Zolang het jouw leven of dat van anderen niet negatief beïnvloedt, kun je denken wat en wanneer je maar wilt. Zelfs als het niet gepast is, mag je er nog steeds over fantaseren." Niet iedereen is even creatief in het bedenken van prikkelende verhaaltjes. Toch kan iedereen het ontwikkelen. Laat je inspireren door porno, het net staat er vol mee, en ontdek wat jou triggert. Of lees een stukje van een erotisch verhaal en verzin zelf hoe het verder gaat. Zo creëer je een fantasie die helemaal aan jouw verwachtingen voldoet.
Hoe bizar of extreem wij ze ook verzinnen: we hoeven ons dus nergens voor te schamen. Maar waarom zouden we ze dan niet bespreken? Kremers: "Het kan spannend en opwindend zijn om je sexuele fantasieën te delen. Aan de andere kant gaat een deel van de magie weg als je erover praat. Maak daarom zelf je keuze." Misschien is het dus helemaal niet zo gek van die vriendinnen van mij om hun mond erover te houden. Zo blijft hun dirty mind een joy forever.
Tekst: Chantal van Wees | Beeld: Getty