Vijftien procent van de Nederlandse vrouwen heeft of had ooit een burn-out. Maar voor Tamarah, Maaike en Nele bleek die zwarte periode achteraf een waardevol leermoment. Nu maken ze er werk van om lotgenoten te helpen.
Tamarah Sikorski (32) organiseert met haar Unplug Jezelf weekendretraites. Met een zelf ontwikkeld programma helpt ze mensen inzicht krijgen in hun burn-out.
“Je hoort steeds meer mensen over een burn-out en veel bedrijven spelen daarop in. Ze denken dat er geld te halen valt. Er zijn er bijvoorbeeld die beloven dat ze je er na een week weer uit hebben. Maar dat kan niet zomaar. Het is een proces, het heeft juist tijd nodig. Als je het zelf hebt meegemaakt, help je mensen vanuit een andere intentie. Daarom vind ik het belangrijk dat ik mijn persoonlijke ervaring op een transparante en authentieke manier kan doorgeven.”
Tegen gevoel in
“Voor mijn burn-out was ik vooral iemand die heel hard werkte. Ik ben erg creatief en gevoelig, maar kwam in een zakelijke, afstandelijke wereld terecht. Ik was assistent filiaalmanager bij een flagshipstore en had twintig mensen onder me en een hoofdkantoor boven me. Ik moest soms keihard zijn – mensen ontslaan – terwijl dat volledig tegen mijn gevoel in ging. Als ik ’s avonds thuiskwam, lag ik voor dood op de bank in plaats van dat ik leuke dingen deed, zoals afspreken met vriendinnen of sporten. Ik raakte steeds verder van mezelf verwijderd. De druppel was dat mijn vader ziek werd. Ik jankte om alles, was extreem moe, had continu lichamelijke klachten en was volledig op. Maar ik ging door. Want ik vond dat ik nodig was.”
“Het mooie is dat iedereen tijdens mijn retreats in hetzelfde schuitje zit. Daardoor ontstaan er hele mooi gesprekken en hebben mensen eindelijk het gevoel: ik ben niet de enige”
Bijna spoedopname
“Tot mijn leidinggevende ingreep: ik werd teruggezet in mijn uren en kreeg gesprekken met een coach. Dat heb ik drie maanden volgehouden en toen ben ik helemaal ingestort. Ik sliep ontzettend onregelmatig, at amper en zorgde niet voor mezelf. Op mijn dieptepunt wilde mijn psycholoog me laten opnemen. Toen die spoedopname op zich liet wachten, ben ik er eigenlijk als vanzelf langzaam weer bovenop gekomen. Ik deed nog meer aan yoga, ging gezonder eten en boekte een yoga- en mindfulness-retreat op Ibiza. Je kunt heel veel lullen bij een psycholoog en werken aan eigenschappen en gewoontes als perfectionisme en de lat te hoog leggen. Maar daar bij dat retreat gebeurde er iets met me. Dáár begreep ik het, dáár voelde ik het.”
Retreats
“Ik kwam echt anders en veel rustiger terug. Vanaf dat moment ben ik naar mijn lichaam gaan luisteren en op mijn grenzen gaan letten. Ik wist: mijn baan, dat moest anders. Dus ben ik een cursus gaan doen om erachter te komen wat ik dan wel wilde. Dat begon heel breed met dromen en werd steeds concreter. Ik wist dat ik iets met retreats wilde. Dat staat dicht bij wie ik ben. Ik wil doorgeven wat ik heb geleerd. Tijdens mijn retreats staat er een herstelteam klaar dat deelnemers via ademsessies, ontspanningsoefeningen en yoga leert wat je lichaam onder hoogspanning allemaal doet. En doordat mensen weer contact maken met hun lichaam wordt al snel duidelijk waar ze verder aan willen werken. Het mooie is dat iedereen tijdens mijn retreats in hetzelfde schuitje zit. Daardoor ontstaan er hele mooi gesprekken en hebben mensen eindelijk het gevoel: ik ben niet de enige. Als iemand door mijn informatie de hersteltijd van een burn-out met een paar maanden kan verkorten, geeft mij dat enorm veel voldoening.”
Maaike Helmer (39) is journalist en kreeg acht jaar geleden een burn-out. Vanuit haar eigen behoefte aan informatie richtte ze online magazine Stressed Out op. Inmiddels heeft ze dertig medewerkers.
“Zelf kreeg ik acht jaar geleden een burn-out. Ik had een droombaan bemachtigd, maar hoorde binnen een week dat de toekomst van het bedrijf onzeker was. Er zouden geen vaste contracten meer worden gegeven. Van nature ben ik gericht op ontwikkeling en groei, en in het begin zette ik me vol passie in voor allerlei projecten naast mijn werk. Maar langzaam veranderde mijn drijfveer: als ik mezelf onmisbaar zou maken, kon ik die onheilspellende toekomst misschien voorkomen.”
Onmisbaar
“Ik wilde dat mensen letterlijk zouden zeggen ‘Maar Maaike, die mag niet weg!’. En zo ging het mis. Op een ochtend wilde ik de trein pakken naar mijn werk, maar ik wist niet meer hoe dat moest. Al die opeenvolgende handelingen kon ik niet meer begrijpen en waren plotseling superonoverzichtelijk. Ik heb mijn vriend gebeld en ben naar huis gegaan.”
“Het was best risicovol, omdat het onderwerp vorig jaar nog steeds in de taboesfeer hing. De kwetsbaarheid die je toont met een burn-out; vinden mensen nog steeds heel moeilijk.”
Alleen voelen
“Om mijn burn-out te begrijpen, las ik er veel over, vooral online. Maar ik was continu moe en had geen puf om urenlang te zoeken op verschillende sites en in boeken. Ik vond het jammer dat er niet één plek was waar ik met mijn vragen terecht kon. Ik had veel behoefte aan ‘zachte informatie’. Eigenlijk zocht ik een soort vriendin die zei: het is heel normaal hoe je je voelt. Dit is wat je kunt verwachten, en: lees dit even, dat is goed voor je. In plaats daarvan voelde ik me alleen en had ik het gevoel dat ik het wiel opnieuw moest uitvinden. Met een haptonoom en een psycholoog heb ik mijn valkuilen aangepakt en ben ik er binnen een paar maanden bovenop gekomen.
Naar jezelf luisteren
“Daarna is het onderwerp stress me altijd blijven interesseren. Wat ís stress eigenlijk? Wat kun je er zelf aan doen? Maar ook dat het belangrijk is om respect te hebben voor je eigen grenzen. Ik zag mentale en fysieke grenzen altijd als willekeurig. Nu zie ik hun signaalfunctie, ze slaan als het ware alarm. Sinds mijn burn-out luister ik veel beter naar mezelf en wil ik anderen verder helpen. Ik wíst dat een online magazine over stress een goed idee was – zoiets bestond nog niet – en besloot het zelf te bouwen. Het was best risicovol, omdat het onderwerp vorig jaar nog steeds in de taboesfeer hing. De kwetsbaarheid die je toont met een burn-out; vinden mensen nog steeds heel moeilijk. Mede door wat ik doe, en natuurlijk door wat anderen op dit gebied doen, wordt dat minder. Je merkt dat mensen er steeds meer over gaan praten. Dat is goed.”
Stressed Out
“Stressed Out heeft nu ongeveer dertig medewerkers. Zelf schrijf ik ook veel over mijn ervaringen met stress en hoe ik daarmee omga. Ik deel wat ik weet, zodat mensen het niet – zoals ik destijds – allemaal zelf hoeven uit te zoeken. Ik heb mezelf een jaar gegeven om het merk te lanceren en daarna begin ik met het introduceren van producten, zoals boeken en e-courses. Mijn doel is dat anderen in Stressed Out een veilige haven vinden. Ik bied mensen tools en inzichten om stress en een burn-out tegen te gaan. Door mezelf te laten zien wil ik anderen ook het vertrouwen geven dat het goed kan komen. Meer dan zelfs: ik ben nooit meer de oude geworden, maar ben een heel nieuw persoon. En ik zou niet anders willen.”
Benieuwd naar het verhaal van Nele? Koop het nieuwe april carrière-issue in de winkel of hier.
Lees ook: 6 activiteiten die je moet vermijden om een burn-out te voorkomen
Tekst: Suzanne Arbeid l Beeld: Katelijne Verbruggen
