Jessie (36) ontmoette Anthony tijdens een jaarwisseling. Ze raakten verliefd, ondanks dat hij in Kenia woonde. Al gauw stapten ze in het huwelijksbootje, maar Jessie kwam erachter dat Anthony bepaalde zaken had achtergehouden.
Ontmoeting
“Drie jaar geleden ging ik naar een oud-studiegenoot om de jaarwisseling te vieren. Daar ontmoette ik Anthony, een Keniaan die geregeld voor werk in Nederland was. Hij deed iets met auto’s. We raakten maar niet uitgepraat en besloten diezelfde week nog een keer af te spreken. Bij ons afscheid gaf hij me een lange, intense zoen; hij moest terug naar Kenia en wist niet wanneer en of hij weer naar Nederland zou komen. We hielden contact, belden en appten vaak. Ik raakte verliefd op iemand die zowat aan de andere kant van de wereld woonde. Die zomer gingen mijn kinderen met mijn ex op vakantie. Drie weken waarin ik als leerkracht ook vrij was. Wat zou ik gaan doen? Anthony nodigde me uit naar Kenia te komen. Ik trok de stoute schoenen aan en ging! We hadden een heerlijke tijd samen. Hij droeg me letterlijk op handen, stelde me aan iedereen voor, kocht kleurrijke Afrikaanse gewaden voor me en nam me iedere avond mee uit eten. Geld was geen issue, ik hoefde bijna niks te betalen. Zijn bedrijf liep goed, poen zat.
Sceptisch
Mijn familie en vrienden waren nogal sceptisch over mijn nieuwe liefde, totdat hij datzelfde najaar een paar dagen in Nederland was en ze hem zagen. Wat een innemende, zorgzame man. Lucky me! We besloten te trouwen. Best snel, maar ach… we waren allebei geen zestien meer en wisten wat we deden, toch? Omdat hij alweer in Kenia was, trouwden we ‘met de handschoen’. Daarna was het afwachten tot alle papieren rond waren. Vlak voor zijn vertrek naar Nederland gebeurde er wel iets merkwaardigs. Hij begon er tijdens een telefoongesprek over dat hij zijn kinderen zo zou gaan missen.
Kinderen? Hij had naar mijn weten één volwassen zoon. Of zat het anders? Opeens bleek hij niet één maar twee ex-vrouwen te hebben en in totaal vier kinderen. Waarom had hij dat voor me verzwegen? Het voorval verdween wat naar de achtergrond toen Anthony eenmaal hier was. Maar zodra hij bij me introk, begon er opnieuw van alles aan me te knagen. Hij zat hele dagen op de bank, alleen maar te bellen, of keek televisie en die stond dan heel hard aan. Verder had hij een behoorlijk opvliegend karakter. Als het niet ging zoals hij wilde, werd hij boos. Zodra ik hem erop aansprak, gaf hij zijn werk de schuld: Anthony werkte helemaal niet voor zo’n goedlopende firma als hij had beweerd en had altijd geld tekort. Op mijn aandringen nam hij een baantje in de beveiliging aan. Hij werkte ‘s nachts. Het frustreerde hem enorm dat hij niks beters kon vinden. In Kenia was hij kennelijk de man, hier was hij niks, althans zo voelde hij dat.
Woedend
Na een half jaar kon ik hem niet meer om me heen verdragen. We hadden ook steeds vaker ruzie. Altijd over financiën. Het weinige geld dat hij verdiende stuurde hij vaak naar zijn kinderen of familie, waardoor wij continu op zwart zaad zaten. Toen hij me op een dag een klap in m’n gezicht gaf, heb ik hem uit huis gezet met de mededeling dat ik zijn koffer wel in de tuin zou zetten. Daarna heb ik de slotenmaker gebeld voor nieuwe sloten. Ik was zo woedend over de gang van zaken dat ik plots uitblonk in daadkracht. Die klap schudde me wakker. Nog geen jaar nadat Anthony bij me was ingetrokken, zijn we gescheiden. Inmiddels betwijfel ik of zijn liefde oprecht is geweest of een slimme manier om naar Nederland te komen.”
Bron: Natasja Bijl | Beeld: Jeremy Bishop
