"14 jaar en getrouwd, dit moet stoppen"

“Westerse meisjes beginnen op hun veertiende aan hun leven, in Jemen houdt hun leven dan op”

"14 jaar en getrouwd, dit moet stoppen"

Wereldwijd trouwt elke twee seconden een meisje onder de achttien. De Amerikaanse fotograaf Stephanie Sinclair legt de gezichten achter de cijfers vast. In het kader van de Internationale Dag van het Meisje op 11 oktober vertelt ze met haar foto’s verhalen van hoop en wanhoop.

We spraken Stephanie Sinclair deze zomer bij de opening van haar eerste expositie in Parijs. 150 foto’s, soms gigantisch van formaat, vulden de muren van de nieuwe Arche du Photojournalisme op het dak van de Grande Arche in zakendistrict La Defense. Met Stephanie praten is zoiets als een goede vriendin ontmoeten. Sinds haar eerste aangrijpende fotoreportage in de Amerikaanse Marie Claire, over Afghaanse vrouwen die zichzelf in brand staken, hebben heel veel internationale Marie Claire edities haar verhalen gepubliceerd.

Stephanie Sinclair: “Marie Claire heeft me altijd gesteund, al sinds 2003. De reportage die je noemt heeft dit hele project in gang gezet. Toen ik in 2003 in Afghanistan was en hoorde dat diverse meisjes zichzelf in brand hadden gestoken, was ik geschokt. Ik ging er vragen over stellen en kwam erachter dat uitgehuwelijkt worden een van de redenen was waarom vrouwen tot zo’n gruweldaad komen. Velen van hen waren heel jong getrouwd, op hun negende, tiende, elfde. Deze meisjes waren zowel fysiek als emotioneel zo getraumatiseerd dat ze een vreselijke dood verkozen boven verder leven onder die omstandigheden."

Marie Claire: “Je bent vaak bekroond voor je werk over kindbruiden en won al drie World Press Photo-awards, drie Visa d’Or van fotojournalistiekfestival Visa pour l’Image en recentelijk de Anja Niedringhaus Courage in Photojournalism Award. Ik kan me voorstellen dat er moed voor nodig is om je in die dorpen te begeven en die meisjes met hun echtgenoten en familieleden in de buurt te fotograferen. Ben je ooit bedreigd of aangevallen?"

Stephanie: “Nee, nooit. Mijn moed is niets vergeleken bij de moed die deze meisjes moeten opbrengen om elke dag in deze situaties te leven en om hun verhaal te delen. Ik ben slechts een bezoeker. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik in gevaar was, omdat we ons project uitleggen. We leggen uit hoe kwalijk kindhuwelijken zijn en dat ze armoede bevorderen.”

MC: “Je hebt te maken met hardnekkige tradities.
 Iets wat zo sterk deel uitmaakt van een cultuur is niet makkelijk te veranderen, toch?”

Stephanie: “Dat klopt, maar dorpelingen zien hun meisjes ook sterven tijdens een bevalling, zelfmoord plegen, hun kinderen verliezen. Ze maken dat elke dag mee. We bespreken waarom deze dingen gebeuren. Ik ga er niet in mijn eentje heen, maar werk met een team van mensen, ouders, het stamhoofd, een plaatselijke dokter en tolken. Er is altijd wel iemand in de gemeenschap die wat meer onderwijs heeft gehad en kan helpen met het project.”

MC: “Emotioneel is het vast best zwaar voor je. Herinner je je meisjes die je echt raakten?”

Stephanie: “Dat zijn er veel. Een van hen heette Mejgon. Toen ik haar ontmoette, woonde ze in een opvanghuis in Afghanistan. Ze was op haar elfde uitgehuwelijkt, was misbruikt en zelfs gemarteld door haar echtgenoot. Ze zei: ‘In mijn hele leven heb ik nog nooit liefde gevoeld.’ Ik kon me niet voorstellen hoe dat moest zijn. Ze was zo mooi en had zo’n zin om dingen te leren, maar uiteindelijk werd ze teruggestuurd naar haar ouders. Ik weet niet hoe het haar verder is vergaan. Voor meisjes zoals zij blijf ik mijn best doen.”

In de het oktobernummer vertelt Stephanie Sinclair haar verhaal verder aan Marie Claire. Ze heeft het onder anderen over haar eigen geadopteerde kindjes uit China, het contact die ze nog met de meisjes heeft en haar toekomst. 

Lees ook: Barack Obama verklaart liefde voor Michelle in videoboodschap

Fotografie: Stephanie Sinclair | Tekst: Katie Breen