Sneeuwstormen, ijskoud zeewater en woeste golven ? je kunt surf girls Lee-Ann, Yja en Kim niet gelukkiger maken.
Tijdens een vriendinnentrip naar IJsland ontmoette ?de Franse surfster Lee-Ann Curren (26) boerin Betty Pétursdottir. Tussen de jonge blondine en de struise IJslandse vijftiger ontstond een onverwachte vriendschap. Nu, drie jaar later, wil Lee-Ann haar graag weer opzoeken, die vrouw die in haar eentje de zorg heeft voor haar 17-jarige zoon en tweehonderd schapen. Ze huist aan de oceaankust, in een fjord in de middle of nowhere: de eerste buren wonen veertig minuten verderop. Lee-Ann heeft een heel ander bestaan: ze is de dochter van de bekende surfer Tom Curren en deed op haar 19de als jongste Europeaan mee aan het wereldkampioenschap surfen. Muziek maakt ze ook: tien jaar geleden richtte ze de band Betty The Shark op.
Bevroren vingers
Op een regenachtige herfstdag is Lee-Ann terug in het land waar ze de allerbeste golven ontdekte. In het Laundromat Café in Reykjavik ontmoet ze haar IJslandse reisgenoten: voormalig snowboarder en fotograaf van hun trip Elli Thor (32), haar assistent/fotomodel Heidar Logi (21), Ellis Canadese vriendin Kimberley Dunlop en Yja Gestsdóttir, de beste vriendin van ?Elli, die vroeger professioneel snowboarder was en nu een jeugdherberg runt.? Yja staat bekend als een diehard: toen ze ruim acht maanden zwanger was, surfte ze nog op de hoogste golven en twee weken na de bevalling stond ze alweer op haar plank. Lee-Ann: “Toen ontmoette ik haar voor het eerst. Ze ging gewoon met ons mee op surftrip. Ze gaf borstvoeding en kolfde in de auto om te zorgen dat haar melk niet bevroor.” Yja lacht bij de herinnering: “Ik hield mijn borsten warm met lapjes wol.” Door een schouderblessure surft ze al een paar maanden niet en daar baalt ze van: “Als kind was ik al dol op ijsstormen. Terwijl iedereen binnen bij de open haard zat, vond ik niks lekkerder dan de sneeuw op mijn huid te voelen prikken. Helemaal één met de elementen: dan voelde ik dat ik lééfde.”
Dit is de eerste surfster uit Bangladesh die het verschil maakt >>
Het Californische cliché van goud zand, gespierde bruine lijven, blonde bikini girls en eindeloze zomers lijkt in niks op het IJslandse decor dat wit van de sneeuw, blauw van het ijs en zwart van de lava ziet. Eigenlijk is dit een onmogelijk surfklimaat, maar hé, je bent verslaafd of niet. Elli: “Zodra je het water uitkomt, moet je de auto invluchten, zo koud is het. En dat is nog niet zo makkelijk: zie eerst maar eens het portier van het slot te krijgen met bevroren vingers.”
Vandaag voert de reis naar Betty, op zon zes uur rijden. In twee busjes vol met surfplanken, bananen en skyr, een speciale eiwitrijke IJslandse yoghurt, gaat de surfclub op pad. Ze houden contact met walkietalkies die Yja heeft meegenomen. De omgeving is adembenemend: een woest en onbewoond maanlandschap dat is doordrenkt van rode, bruine en purperen herfstkleuren, bijna psychedelisch. Het is al donker als ze via een onherbergzaam weggetje naar Bettys boerderij rijden. De kliffen zien er ?in het maanlicht angstaanjagend uit en in de bus beginnen ze elkaar een beetje melig enge spook- en elfenverhalen te vertellen, tot ze aankomen bij Betty in Soebol. Het is hooguit 3 graden.
Het hele verhaal lees je in het februarinummer van Marie Claire.
Tekst: Catherine Castro Fotografie: Elli Thor
