Toevallig zit ik in een beroep waarin je als vrouw juist meer verdient
Als er één Nederlandse vrouw tot de verbeelding spreekt, is het Doutzen Kroes wel. Veel tijd voor interviews heeft ze niet, of het daarom in Cannes kan? Hoofdredacteur Claudia zit al in het vliegtuig en vraagt zich af: is er eigenlijk een Fries woord voor empowerment?
Een gesprek met Doutzen Kroes over empowerment staat vandaag op het programma. En dat gesprek vindt plaats in Cannes. Klinkt gek: Doutzen woont in Amsterdam, Marie Claire zit zo ongeveer om de hoek, en toch gaan we naar Cannes. Doutzen is namelijk larger than life. Internationaal volstaat haar voornaam. (Ook al wordt deze in Cannes steevast uitgesproken als Doetzen, pijn aan de oren voor een hoofdredacteur die met een Fries getrouwd is).
Het verhaal over het Friese meisje uit Eastermar dat ons grootste internationale topmodel is geworden, is al vaker verteld. Marie Claire wil vandaag in een persoonlijke ontmoeting met Doutzen inzoomen op haar kracht en op haar visie waarom vrouwen het waard zijn. Niet geheel toevallig ook de slogan van Filmfestival Cannes-sponsor LOréal Paris, die Doutzen en andere spokespersons vandaag de red carpet geeft.
Veel tijd hebben we niet, dus ik ga snel van start. Doutzen schakelt professioneel meteen over van fotoshoot naar praatstand. Nu al het voorbeeld van een gedisciplineerde, gefocuste vrouw; ik voel haar kracht en waarom ze in de top 10 van topmodellen staat.
De eerste empowering vrouw in je leven was, denk ik, je moeder. Wat is de belangrijkste les die je van haar hebt geleerd?
«Het combineren van werk en een eigen leven. Dat zie ik heel mooi terug bij mijn moeder. Dat balanceren, ik vind het best lastig. Werk wil wel eens de overhand krijgen. Soms zegt mijn man: Je bent met mij getrouwd, niet met je werk. Hoe mijn moeder die balans zoekt en vindt, vind ik heel inspirerend. Maar ik heb heel veel sterke vrouwen om me heen: Lieke en Jetteke (van Lexmond), Pom en Evelien (Dance4Life), en natuurlijk Sarah (Keller, agent). Vooral Sarah vind ik daarin een voorbeeld.»
Hoe dan?
«Sarah is een powervrouw. Weet wat ze wil en wat ze niet wil. Ze moet best vaak nee zeggen, en waar mannen daarmee wegkomen, worden vrouwen eerder beschouwd als bitch. Een sterke vrouw wordt vaak als kil gezien, maar als iemand dat niet is, is het Sarah. Ze is juist heel lief.»
Sorry Doetzen, ik moet je lippen bijwerken.
Opeens komt een visagist ons partytentje binnen. Daar sta ik met mijn goede gedrag en mijn vragenlijst die nog lang niet af is. Maar dan komt Doutzens focus naar boven. Of de lippen niet later kunnen (nee). Daarom regelt ze ter plekke met de setcoördinator dat er straks nog tijd voor Marie Claire is. («Maar zij komen helemaal uit Amsterdam, het kan toch niet dat ze me dan maar anderhalve minuut kunnen spreken?»).
Vanaf een inpandig scherm zien we wat er op de set gebeurt, Doutzen geeft een dikke tût aan de camera, om haar customized pink Color Riche-lipstick (Selected by Doutzen) nog even goed op de foto te zetten. Na vijf minuten (één take, meteen goed) mogen we weer.
Waar waren we gebleven. Bij je moeder en andere powervrouwen. De struggle.
«Met de struggle bedoel ik meer dat het voor mannen cool kan zijn om als macho te worden gezien, maar voor sterke vrouwen is dat vaak heel moeilijk. Ik zie het ook in het buitenland, waar ik mannelijke managers heb. Sarah moet vaak harder werken om gehoord te worden dan wanneer een man iets zegt. Zelf merk ik dat ook: als ik naar iemand luister en een man begint te praten, trekt dat mijn aandacht. Het zit gewoon in de stem, meer overwicht. Ook aan mijn kinderen zie ik het. Ze luisteren beter naar mijn man. Maar zoals ik zei: ik ben heel blij met al die sterke vrouwen om me heen. Zij zijn heel mooie voorbeelden. Ook qua ouder worden. Aan mijn moeder zie ik dat ze steeds krachtiger wordt, en mooier. Ik vind het fijn om niet het beeld te hebben dat vrouwen moeite hebben met ouder worden en daardoor niet lekker in hun vel zitten. In Amerika rust er meer een taboe op ouder worden. Voor mijn werk is het dus heerlijk dat ik Nederlandse vrouwen om me heen heb.»
Is dat de reden dat je ook qua charity hebt gekozen voor vrouwendoelen? Zoals Dance4Life, want hoe wrang ook: moeders geven aids door aan hun kinderen.
«Leuk dat je het verband ziet. Vrouwenrechten liggen me heel erg na aan het hart. Dingen als de emancipatie van vrouwen wereldwijd, dat we niet voor hetzelfde werk evenveel betaald krijgen. Ik vind dat we daar heel hard voor moeten werken. En wat Boko Haram heeft gedaan: verschrikkelijk. Verschrikkelijk dat vrouwen daar niet beschermd worden. Wat mij aanspreekt aan Dance4Life, naast de muziek natuurlijk, is dat het gaat om vrouwen die voor elkaar opkomen. Zo ben ik ook opgevoed. Mijn moeder, mijn oma, we staan voor elkaar.»
In Nederland is er ook nog wel wat te bevechten. Hoe draag je daar je steentje aan bij?
«Toevallig zit ik in een beroep waarin je als vrouw juist meer verdient er zijn er niet veel. Ongelofelijk toch dat bijvoorbeeld mannelijke tennissers meer verdienen dan vrouwelijke; zal wel met kijkcijfers te maken hebben. Ik hoop jonge vrouwen te inspireren zodat ze het gevoel krijgen dat ze het waard zijn. Dat je kunt zijn wie je bent.»
Waarin laat jij zien: vrouwen, jullie zijn het waard?
«Voor mij is het eigenlijk zo vanzelfsprekend. Wij doen zo veel, we mogen leven baren, verzorgen. Ik ben er heel dankbaar voor dat ik dat mag doen. Daardoor voel ik me heel veel waard. Ik voel me zo veel waard omdat ik een moeder mag zijn. Ik denk dat dat het grootste doel is in mijn leven. Ik had het er laatst over met mijn moeder. Mem, had jij bij het krijgen van je kinderen het gevoel dat je leven begon? vroeg ik haar. Iemand had op Moederdag gepost: Gevoel dat mijn leven is begonnen, daardoor vroeg ik me af of ik dat ook heb. Voor een deel wel. Dat ik kinderen op de wereld heb gezet, is wel het mooiste in mijn leven. Dat is ook waarom het zo mooi is om vrouw te zijn.»
Waarom LOréal Paris?
«Het is een fijn, mooi contract. En ik ben ermee opgegroeid: mijn moeder, mijn omas, die met haarspray in de weer waren. Ik heb er herinneringen aan. Als jong meisje keek ik naar die fotos en droomde ik: als ik toch ooit op die poster mag staan. Dat mijn droombeeld waarheid is geworden, maakt het extra leuk.»
Je zus vertelde dat jij altijd zei: Ik word Madonna.
«Ja, ha ha, dat klopt. Maar ik ben geen artiest, ik zou wat Madonna doet niet kunnen. Maar als ik zou mogen kiezen wat ik in een volgend leven mag zijn, zou ik heel graag artiest worden. Dat gevoel heb ik ook als ik Sunnery, mijn man, voor duizenden mensen zie optreden. Dat lijkt me zo geweldig! Vroeger had ik al wel het gevoel dat er iets ging gebeuren. Ik zei ook heel stellig: iedereen zal weten wie ik ben. En ja, die voorspelling is in elk geval in Nederland uitgekomen. Ik hoef maar iets te doen en iedereen weet het. Als ik een foto post is het nieuws en dat ik met mijn man in bed lig, is schokkend.»
Vind je dat ongelofelijk?
«Nee, dat niet, maar het verbaast me hoe mensen op bepaalde dingen reageren. Dat vind ik af en toe wel moeilijk, dat ik goed moet nadenken over wat ik post, dat mensen daar een mening over kunnen hebben. Maar het is ook het risico van het vak.»
Ik wil antwoorden dat ik vind dat ze op Instagram met veel humor reageert, maar de regisseur van de clip staat opeens in de tent: Doetzen, we need to do another shot.
Taking a picture of eachother with the twitter mirror #insidecannes #cannes2015 @lorealparisofficial @sunneryjames Een foto die is geplaatst door Doutzen Kroes (@doutzen) op
Twee uur later, even fris als daarvoor, staat Doutzen op de cocktailparty (hosted by LOréal Paris) bij het zwembad van het Martinez Hotel. Ik sta er ook en zie de geweldige zakenvrouw en netwerker in haar. Samen met LOréal Paris-baas Cyril Chapuy op de foto. Geinen met Karlie Kloss en Liya Kebede, even een selfie voor Karlies Insta, en nog een mirror-selfie met Sunnery Doutzen draait er haar hand niet voor om. Ik zie een sterke vrouw, een gedreven vrouw. Een vrouw die laat zien en ademt dat je vrouwen kunt helpen en inspireren. Omdat vrouwen het waard zijn.
Het julinummer met Doutzen ligt nu in de winkel!
