Eva Hoeke: Dr. Phil

Er zijn veel mensen die ik bewonder in het leve. Maar er is er maar één die mij op dagelijkse basis beroert en dat is Dr. Phil

Er zijn veel mensen die ik bewonder in het leven – Beethoven, Bowie en degene die de witte kadet met Nutella uitvond bijvoorbeeld. Maar er is er maar één die mij op dagelijkse basis beroert en dat is Dr. Phil, de Amerikaanse televisiepsycholoog met zijn kale bats, bizar witte tanden, Texaanse accent en dito doortastendheid.

Elke ochtend klinkt die donkere, dramatische filmstem om precies 9:05 uur door de huiskamer («Today, on an all-new Dr. Phil…») en verheug ik me op een dwarsdoorsnede van de Amerikaanse maatschappij, meestal een moeder die bezorgd is om haar out of control teenage daughter of een echtgenoot die wil dat zijn vrouw zich meer als Beyoncé kleedt. Soms is er een special, zoals die keer dat de moeder van Lindsay Lohan te gast was (gek wief!) en als je echt mazzel hebt gaat Dr. Phil op reportage, meestal naar een locatie waar iets heel ergs is gebeurd, zoals de kelder waar twee 16-jarige, steenrijke erfgenamen hun hele leven in opgesloten hadden gezeten en waar Dr. Phil dan zeer invoelend naar informeert («Take me to that dark place»). Kopje koffie erbij, kat op schoot, niks meer aan doen.

Fout? Jazeker, en ik heb een man die me daar elke ochtend aan herinnert. «O nee», rolt hij met zijn ogen als hij binnenkomt en soms blijft hij expres even kijken, wat helemaal irritant is want dan kan hij het niet laten te benadrukken hoe geweldig Dr. Phil zichzelf vindt en hoe simplistisch de zaken zijn. «Als ik naar Dr. Phil ga, komt hij er echt niet uit, hoor.»

Misschien niet, en ook in Dr. Phil’s bij vlagen bekrompen Amerikaanse moraal, zijn onbeschaamde commerciële hints (hij heeft een boek geschreven en dat zullen we weten ook) en die kirrende vrouw van hem, Robin, een trophy wife van jewelste die hij aan het einde van de show altijd ophaalt uit het publiek om samen naar achter te lopen, vallen nog wel wat gaten te schieten.

Maar mij kan het niet schelen, die man maakt een groot geluk in me los. Hoe hij korte metten maakt met aanstellers – «No matter how flat you make a pancake, it’s got two sides» – hoe hij in de camera kijkt als twee kandidaten maar blijven bekvechten – «My father told me: Don’t ever miss a good chance to shut up» – en hoe hij «You can’t change what you don’t acknowledge» zegt: zo kordaat, relativerend en humoristisch zou ik zelf ook wel willen zijn. Sterker nog, zo zou je willen dat het leven in elkaar zat: overzichtelijk, helder en positief. Dat de werkelijkheid weerbarstiger is en zijn show daarom meer entertainment dan therapie moge duidelijk zijn, maar dat volwassen, weldenkende mensen er desondanks baat bij hebben ook – die man heeft niet voor niets 1,3 miljoen Twitter-volgers. En ik zeg het hier en nu, zwart op wit: mocht Dr. Phil in 2015 naar Nederland komen – wat Ridge & Brooke kunnen kan Dr. Phil zeker – dan ben ik daar volgaarne bij. Nee, de hoon van De Man zal niet van de lucht zijn, maar ook daar heeft Dr. Phil een antwoord op: «Do you want to be right or do you want to be happy?»

Precies.

Laatste nieuws