Jonna Works The News: Hoe reageer je als iemand met een normaal figuur op dieet wil?

Wat zeg je tegen al die vriendinnen en collega’s, met een gezond gewicht, die aankondigen op dieet te willen gaan. Praat je met ze mee, geef je tegeng

Wat zeg je tegen al die prachtige vriendinnen en collega’s, met een gezond gewicht, die aankondigen op dieet te willen gaan. Praat je met ze mee, geef je tegengas?

Ik ben in mijn leven één keer op dieet gegaan.

Dat kwam doordat ik het bijzondere idee had opgevat dat mijn spijkerbroeken te klein waren geworden, terwijl het ook kon zijn dat ik – op mijn zeventiende – gewoon een ander lichaam kreeg (lees: goddank eindelijk heupen). Maar goed. Met het bovenste knoopje van mijn Levi’s 501 los zwaaide ik theatraal de woonkamerdeur open: ‘Mam, ik wil op dieet.’ Mijn moeder keek op van haar krant en zag net zoals de rest van de wereld een niet bestaand probleem. Ik had een normaal figuur, ook al bakten mijn ouders in boter – het pré-olijfolie-tijdperk – en at ik elke dag een halve zak drop leeg.
‘Goed plan, op dieet gaan’, zei mijn moeder. Wat ik een opmerkelijke reactie vond, want was het niet haar taak om me nu te overladen met complimenten hoe goed ik eruit zag en me dit belachelijke idee uit mijn hoofd te praten? Met een stalen gezicht vervolgde ze: ‘Ik ga straks meteen gezonde boodschappen voor je doen. Dus geen chips, geen drop, geen speculaasjes. Maar wortels en bleekselderij voor de lekkere trek.’
Daarna ging ze weer verder met lezen.

Ik heb het concept ‘op dieet gaan’ welgeteld één uur omarmd. Op het moment dat mijn moeder met een boodschappentas bij de voordeur stond, klaar om haar dochter aan een vetloos lijfje te helpen, kwam ik zo nonchalant mogelijk aangelopen (knoop dicht, buik in) om te vertellen dat ik toch nog een keer in de spiegel had gekeken en tot de conclusie was gekomen dat het allemaal best meeviel. ‘Oké’, was haar enige reactie. En ze borg de boodschappentas weer op in de kast.

Ik ben mijn moeder tot op de dag van vandaag dankbaar dat ze niet inging op mijn zelfbedachte probleem anders dan op een strikt praktische manier, waardoor ze me behoedde voor een tamelijk ineffectieve eetstoornis.
Tegelijkertijd plantte de gedachte zich in mijn hoofd dat elke vrouw met een gezond gewicht die zegt dat ze op dieet wil, eigenlijk helemaal niet op dieet wil, maar aandacht wil. Zoals ikzelf.

Zoals de ex-collega die, terwijl ze haar kroket in de mosterd doopte, aan tafel verzuchtte hoe anderen dat toch deden, op gewicht blijven? Een half uur lang ging het over allerlei dieetmethodes, waarbij het vervangen van kroketten voor een gezonde salade niet één keer werd genoemd.
Een andere vriendin gooit op elk feestje haar gewicht in de strijd op zo’n manier dat haar gevecht met het weerstand bieden aan allerhande zoetigheid voor iedereen herkenbaar is (‘Ben me weer misdadig te buiten gegaan aan wijn-kaas-brownies, want: Stress! Liefdesverdriet! Ongedisciplineerd!’) waardoor ze binnen no time een steungroep om zich heen verzamelt en ze alle spotlights op haar weet gericht.
Ook is er die graatmagere vrouw die haar omgeving regelmatig entertaint met wetenswaardigheden als hoe weinig calorieën er in champagne zitten en vervolgens meedeelt hoeveel glazen champagne ze de vorige avond heeft gedronken voor de slanke lijn. Oké, dat laatste is dan wel weer humor.
Ik heb al verschillende methodes van reageren geprobeerd.

1. Het negeren, met als resultaat dat iedereen deelneemt aan een ‘leuk’ gesprek behalve jij.
2. Zeggen dat ze mooi is zoals ze is, waardoor je voor je het weet vastzit aan een zeer uitputtend complimentenbombardement, om je punt kracht bij te zetten.
3. Zeggen dat als ze echt slanker wil worden, ze niet alleen gezonder moet eten, maar ook moet gaan sporten. Waarmee je enkel het gesprek verlegt van ‘waarom ze zichzelf te dik vindt’ naar ‘waarom het haar maar niet lukt om sporten vol te houden’.

Als al deze vrouwen mijn dochter waren, dan wist ik het wel. Maar nu lijkt alles wat ik zeg het verkeerde te zijn.

Kortom, ik leg de vraag maar eens bij jullie neer: hoe reageer je als iemand met een gezond gewicht aankondigt dat ze zichzelf te dik vindt en op dieet wil?

Laat het me weten via onze Facebookpagina.

 Fotografie: Daniëlle Lambinon

jonna artikelNu in Marie Claire: Jonna ging een week ‘in de leer’ bij Oprah en volgde 7 omdenktips op waar je vandaag al blijer van wordt. Zoals gelukslijstjes maken en: ‘Als je je levensloop wilt veranderen, moet je je intentie veranderen.’

Jonna een berichtje sturen kan via Twitter: @jonnaveer of Facebook.

Laatste nieuws