Toon mij hoe je je mails afsluit en ik vertel je wie je bent. Je emailhandtekening zegt meer dan je Facebookstatus, je hobbys of het feit dat je glas stiekem bij het gewone vuilnis gooit.
Toon mij hoe je je mails afsluit en ik vertel je wie je bent. Het zegt meer dan je Facebookstatus, je hobbys of het feit dat je glas stiekem bij het gewone vuilnis gooit. Elke dag weer is het een bewuste keuze wat je precies onderaan je mailtje zet. Voor de meeste mensen komt dit beroepshalve neer op een zakelijk met vriendelijke groeten. Sommigen permitteren zich hartelijke groeten, waarbij je toch even tussen de regels door laat vallen dat je een warm mens bent. Daartussen bevinden zich degenen die het niet helemaal begrepen hebben. Hartelijks, waarmee je probeert te zeggen dat je een creatieve inborst hebt, maar in werkelijkheid communiceert dat je fantasie ophoudt bij welke pastavormpjes je vanavond in de pan gooit. Of deze: M. vr. gr. Ik vraag me dan altijd af hoe deze mensen seks hebben. Ik denk heel erg op zichzelf gericht, ongeïnteresseerd en vooral snel, want drukdrukdruk.
Er is ook een ander uiterste en dat is de kus, of de kuskus (xx). Daar maak ik me zelf schuldig aan, want ik heb een creatief beroep en zo je mails ondertekenen is entre nous heel normaal. Een recent mailtje van mijn leidinggevende: Ha lieve Jon, Wil jij een interview aanvragen met Lena Dunham? Xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Die overdreven lange rij xjes komt doordat ik een keer liet vallen dat haar x mijn dag maakte. Sindsdien krijg ik er standaard heel veel en geef ik ze terug.
De x is een teken van vriendschap, van hipheid, van kittigheid, van coolness, van hé, ik vind jou leuk! en als ik jou een x stuur, vind jij mij ook vast leuk. Het is de smeerolie die je overhaalt om toch naar dat pr-event te komen, ook al had je jezelf een avond bingen op de bank met New Girl beloofd. Het is de reden waarom ik meteen iets oppak, en een ander voor mij, want iemand die je een kus stuurt laat je niet te lang wachten.
Overigens kan de x niet in elk beroep. De advocaat: Joehoe Willem H., lijkt me beter als je in de pers even zwijgt over het feit of je nou die opdracht tot moorden hebt gegeven, oké? Toppie. Xx. Of de arts: Hi Pauline, jij voert zo het slecht-nieuwsgesprek met mevrouw Veenstra toch? Heb het even gecheckt, maar ze heeft dus niet 6 maanden maar nog 6 weken te leven. Geef jij dat aan haar door? Xx.
Nu is die x ook onder creatieven niet zaligmakend. Want wat als je plotseling niet blij bent met iemands werk? Hoe onderteken je dan? Laatst stuurde een werkrelatie me na over en weer kussen ineens Groeten. In dat ene woord lag al haar woede besloten. Ik had de rest van haar mail niet eens hoeven lezen, de groeten zeiden álles. Bijvoorbeeld dat ik een sukkel voor de zakelijke liefde was, want onze relatie wás helemaal geen sprookje met strijkorkest en fladderende duifjes. Nu niet en nooit geweest ook.
Mocht je me mailen, vrees dan niet. Ik zal je altijd kusjes blijven sturen, ook als ik iets stom vind. Want ik geloof in kussen. En in sprookjes trouwens.
Fotografie: Daniëlle Lambinon
