Zanger slash muzikant slash producer Mayer Hawthorne brak in 2009 door met zijn catchy souldebuut A strange arrangement. Nu is hij terug met How do you do. Wij spraken Mayer Hawthorne voor zijn optreden in de Desmet Studio´s. Terwijl hij languit op een zebraprintsofa lag, vertelde hij ons over zijn jeugd in Detroit, zijn liefde voor soul en de dag dat Snoop Dogg hem opbelde.
Je nieuwe album How do you do komt in oktober uit. Wat kunnen we van je nieuwe plaat verwachten?
«Ik ben teruggegaan naar mijn geboorteplaats Detroit, zodat ik weer die soul en oprechtheid van het eerste album, die veel mensen konden waarderen, niet zou verliezen. Tijdens het opnemen ben ik erachter gekomen wat mijn original sound is. Het is een mix van alles waar ik van houd: punkrock, techno, Frank Sinatra. Maar uiteindelijk is het soul. Dat zit in alles wat ik doe.»
Waar is die liefde voor soul ontstaan?
«Als kind kochten mijn ouders soulplaten voor me en deed ik niets liever dan daar dag en nacht naar luisteren. Op mijn zesde heeft mijn vader, die in een band speelde, me basgitaar geleerd. Als hij met zijn band bij ons thuis ging oefenen en een van de muzikanten was ziek, dan viel ik in. De ene keer moest ik drummen, dan weer basgitaar of tamboerijn spelen. Ik kon daar zo van genieten.»
Maar in plaats van een muziekopleiding, ben je ICT gaan studeren. Waarom?
«Nerdy hè? Ik heb het vooral voor mijn ouders gedaan. Mijn vader heeft nooit gestudeerd, dus hebben ze er altijd op aangedrongen dat ik wel een diploma zou halen. Maar ik ben er trots op. Onderwijs is het belangrijkste in de wereld. De dag dat je stopt met leren en geïnteresseerd zijn in leren, is the day you die. Maar ik heb altijd geweten dat ik na mijn studie muziek zou gaan maken.»
Had je toen je eenmaal begon met muziek maken het gevoel dat je je als blanke jongen in de soulscene moest bewijzen?
«Nee, dat gevoel heb ik nooit gehad. Ik heb geluk gehad dat ik aan het begin van mijn carrière Hermon Weems, een van mijn soulhelden, heb mogen ontmoeten voordat hij overleed. Hij was in de 70, maar toen ik mijn muziek voor hem speelde stond hij op en begon hij middenin zijn woonkamer te dansen. Dat was een geweldig moment. Voor mij was dat hét signaal dat ik soulmuziek eer aandoe. Toen dacht ik: als mijn muziek goed genoeg is voor hem, dan interesseert het me niet wat de rest van me denkt.»
En toen werd je onlangs uit het niets gebeld door een andere held: Snoop Dogg.
«Het was zo bizar, mijn telefoon ging en ik hoorde iemand zeggen: ´Yo coz, it´s Snoop Dogg´. Ik dacht dat een van mijn vrienden me in de maling wilde nemen, maar het was hem echt. Hij vroeg me of ik een van zijn nummers wilde remixen. Ik hoefde daar geeneens over na te denken. ´Wanneer begin ik?´, was mijn reactie. Het besef kwam de volgende dag pas. Holy shit, Snoop Dogg heeft me gebeld! Het is geweldig om te horen dat één van je helden naar je muziek luistert.»
Maar naast een remix voor zijn album, hebben jullie ook een nummer opgenomen voor jouw nieuwe album. Vertel!
«Het enige dat ik kan zeggen is dat je een kant van Snoop Dogg gaat horen, die je nog nooit van hem hebt gehoord… Als ik samenwerk met andere artiesten, probeer ik hen iets anders te laten doen dan ze normaal doen. Dan krijg je het beste resultaat.»
Wat is het beste dat je van hem hebt geleerd?
«Dat je altijd aardig moet zijn tegen wie dan ook. Snoop is oprecht aardig tegen iedereen die hij ontmoet. In dit wereldje hopen mensen dat je een sukkel bent, zodat ze tegen hun vrienden kunnen zeggen: ‘Ik heb Mayer Hawthorne ontmoet, maar het was zo´n klootzak.’ Maar Snoop heeft me juist geleerd om desondanks aardig te zijn.»
Je signature style bestaat uit vintage pakken in combinatie met sneakers. Welk item in je kast zou je nooit wegdoen?
«Mijn zwarte Nike Air Jordan 3´s. Dat is mijn favoriete sneaker of all times. Ik draag ze bijna altijd.»
Gisteren was je een dag vrij in Amsterdam en twitterde je `Day off in Amsterdam today. Thank you sweet, newborn, infant Jesus´. Je begrijpt dat we erg benieuwd zijn wat je hebt gedaan?
«Ik ben op zoek gegaan naar oude platen en naar mijn favoriete coffeeshop geweest. En ik heb ergens een heerlijke pannenkoek gegeten. Waar, weet ik niet meer. Ik denk dat ik te lang in de coffeeshop heb gezeten.»
