Veel zwangere vrouwen hebben wel een idee hoe ze hun kindje op de wereld willen zetten. Complicaties denken er soms alleen anders over. In Nederland komen 17 van de 100 baby's ter wereld via een keizersnede. Dit is wat je over de procedure wilt weten.
Situaties waarbij een keizersnee noodzakelijk is
Een veel voorkomende reden waarom vrouwen een keizersnede moeten ondergaan is een verkeerde ligging van de foetus. De baby ligt dan in de baarmoeder in een andere richting dan met het hoofdje naar het geboortekanaal. Tweelingen worden meestal ook geboren via een geplande keizersnede. Toch kunnen, als de foetale positionering goed is, sommige vrouwen eerst op een natuurlijke manier proberen te bevallen. In een situatie die ‘placenta previa’ wordt genoemd, blokkeert de placenta in wezen de uitgangsroute van de baby, waardoor een keizersnede noodzakelijk is. Een andere reden waarom een keizersnede nodig kan zijn, is als wordt vermoed dat de baby zwaarder is dan normaal – bepaalde medische aandoeningen bij de moeder, zoals diabetes, kunnen dit waarschijnlijker maken.
Wat er met je haar kan gebeuren na je zwangerschap
Een keizersnee is een grote operatie die risico’s met zich meebrengt
Een keizersnede is een grote buikoperatie. De operaties worden met veel precisie en veiligheid uitgevoerd, maar dat wil nog niet betekenen dat er geen risico’s aan verbonden zitten. Risico’s zijn onder meer bloedverlies, infectie en letsel aan omliggende organen. Er is ook een hoger risico op longembolie, een bloedstolsel dat naar de longen loopt. Voor de baby bestaat er een klein risico op een verwonding tijdens de bevalling en is er een klein verhoogd risico dat ademhalingsondersteuning nodig is na de bevalling.
Je krijgt van tevoren een plaatselijke verdoving
Vaak is het niet nodig om volledig onder narcose te gaan voor een keizersnede. Een plaatselijke verdoving is de voorkeursmethode voor anesthesie bij een keizersnede. Hierbij wordt een verdoving ingespoten in de ruimte rondom je ruggenmerg, waardoor je vanaf dat punt verdoofd wordt. Je bent echter de hele tijd wakker en zult tijdens de procedure enige druk in je buik kunnen voelen, maar geen pijn. De meest voorkomende complicatie van dit type verdoving is posturale punctiehoofdpijn. Deze hoofdpijn wordt meestal uit zichzelf minder en verdwijnt binnen enkele dagen, ook zonder behandeling.
De hersteltijd van een keizersnede is een stuk langer
Meestal blijven vrouwen drie tot vier dagen na de keizersnede in het ziekenhuis. Bij een vaginale bevalling verblijven vrouwen vaak een tot twee dagen in het ziekenhuis. De rest van het herstel duurt ook langer. Als het na een natuurlijke bevalling lukt en er geen complicaties zijn, voelen de meeste vrouwen zich binnen een tot twee weken weer zichzelf. Met een keizersnede duurt het vaak een tot twee maanden om op hetzelfde punt te komen.
De pijn kan veel intenser zijn
Sommige mensen willen een keizersnede om de pijn van de bevalling te voorkomen. Maar als je een operatie ondergaat, duurt de pijn eigenlijk langer. Het zit midden in de buik, dus lachen, hoesten, niezen, in en uit bed komen, het doet allemaal pijn. Je wordt met pijnmedicatie naar huis gestuurd, en dat komt omdat je ze zeker nodig hebt. De natuurlijke bevalling heeft zijn eigen pijn wanneer de baby naar buiten komt, maar daarna is het meer een pijn ‘die heel erg snel geneest’. Als je met iemand spreekt die beide bevallingen heeft gehad, zal gezegd worden dat vaginaal herstel veel gemakkelijker is.
Delen van het herstelproces zijn vergelijkbaar met vaginale bevalling
Over het algemeen adviseren artsen de eerste twee weken na een keizersnede geen zware objecten te tillen of auto te gaan rijden. Je kan beter geen andere oefeningen dan licht wandelen gedurende ongeveer vier weken en geen seks hebben gedurende zes weken. De aanbevelingen voor vaginale geboorte zijn iets minder streng, maar lijken hier ook op. Na ongeveer een week is de incisie dichter gegroeid en hoef je je geen zorgen te maken dat hij openbreekt. Houd er rekening mee dat, hoewel de buikspieren niet worden doorgesneden tijdens een operatie, ze van nature een beetje splitsen wanneer je een kind draagt. Als je weer begint met trainen, luister dan naar je lichaam en stop als je pijn voelt – ga er niet doorheen. Het lichaam kan goed met je praten en als je niet luistert, gaat je herstel juist achteruit.
Je krijgt een litteken
De incisie wordt meestal gemaakt op ongeveer twee vingerbreedtes boven het schaambeen. Dit valt meestal binnen de haarlijn en is gemakkelijk te bedekken met badkleding of ondergoed. De lijn loopt omhoog naar je navel en is meestal ongeveer 10 centimeter lang. Soms is een grotere incisie nodig in gevallen waarin de bevalling moeilijk kan zijn, zoals bij tweelingen of te grote baby’s. Nieuwe technieken voor het hechten zorgen ervoor dat je arts je zo min mogelijk hechtingen achterlaat.
Bron: Self, Dingen voor Vrouwen | Beeld: Jonathan Borba
