Anna Drijver: 'Ik vind mijn vrijheid belangrijker dan erkenning'

Waarom wilde je De mannen van Maria zo graag op de planken brengen?

"Ik kreeg het boek van Anneloes Timmerije van mijn moeder na m'n bevalling, en heb het in een paar nachten uitgelezen, met mijn pasgeboren kind naast me. Het gaat over een tienermeid uit Brabant die door haar ouders naar een VOC-schip in Batavia wordt gestuurd, omdat die mannen daar vrouwen nodig hebben om kinderen te maken. Ik vond het zo spannend om in die andere wereld te duiken. De verhalen van Michiel de Ruyter en Jan Pieterszoon Coen kende ik wel, maar ik had er nooit over nagedacht hoe het voor de vrouwen daar was. Ik begon iedereen te vertellen over het boek en uiteindelijk is dat uitgegroeid tot het idee voor een monoloog, waarbij ik toneelschrijver Maxine Palit de Jongh heb gevraagd het verhaal te bewerken."

Welke thema's spreken je vooral aan in dit verhaal?

"Vrijheid versus geen vrijheid en je eigen keuzes kunnen maken. Maria had niet veel keuze in haar tijd; ze werd onderdrukt en als broedkip naar dat schip gestuurd. Toch probeert ze op haar manier de vrijheid op te zoeken door een geheime handel in diamanten op te zetten. Tegelijk heeft ze zelf ook twee tot slaaf gemaakte bediendes, dus ze doet ook mee aan die onderdrukking. Wie bepaalt nou wat vrijheid is en wie bepaalt wat macht is, dat systeem vind ik heel interessant."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Maria was wel feministisch voor die tijd, toch?

"Ja, ze was een feministe in de zin dat ze de handel opzocht om iets voor zichzelf te hebben. Ze ging op zoek naar de randjes van wat ze kon doen en ze was zeker geen pleaser. Maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met feminisme van nu. Aan het systeem waarin je als vrouw niets te zeggen hebt en de man voor je beslist, heeft zij ook niets kunnen veranderen."

Waarin vind jij jezelf een feminist?

"Ik vind mijn relatie feministisch, omdat we de opvoeding van onze kinderen helemaal samen doen. Benja (Bruijning, red.) en ik zijn heel gelijkwaardig als ouders en kunnen daarin echt van elkaar op aan. Je ziet nog vaak dat de vrouw toch veel meer doet. Het is helemaal prima wanneer het je eigen keuze is om bij je kinderen te zijn. Maar als het is omdat de maatschappij het jou moeilijk maakt om kinderopvang te regelen of je omgeving druk op je legt omdat je ‘er als moeder wel moet zijn voor je kinderen’, dan vind ik het een beetje toxic."

Ben jij zelf iemand die altijd de vrijheid opzoekt?

"Ja, dat vind ik heel belangrijk. Op mijn veertiende hing ik al rond bij het uitzendbureau om te kijken of ik een baantje kon krijgen. Ik heb altijd willen werken – iets voor mezelf willen doen – omdat dit me vrijheid gaf. Ook nu stel ik dat altijd voorop. Soms krijg ik projecten aangeboden waarmee ik makkelijk veel geld kan verdienen. Maar ik vind mijn vrijheid belangrijker dan geld of erkenning van anderen, en ga dan toch liever voor iets waar ik zelf écht blij van word."

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het hele interview met Anna Drijver – waarin ze meer vertelt over haar werk, Knokke Off en dromen – in de nieuwste Marie Claire. Nu in de winkel!