In vertrouwen: 'Dankzij tantra verlang ik nu eindelijk naar intimiteit'

De angst voor bloot en intimiteit zat dankzij een strenge christelijke opvoeding diep bij Margriet.

In vertrouwen: 'Dankzij tantra verlang ik nu eindelijk naar intimiteit'

De angst voor bloot en sex zat dankzij een strenge christelijke opvoeding diep bij Margriet. Therapie hielp niet, maar na een paar tantramassages kan ze nu eindelijk genieten van aanrakingen

Margriet (32)

“Ik ben streng christelijk opgevoed en het geloof speelde een grote rol binnen ons gezin. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ons werd geleerd dat we in zonde leefden en dat God vanaf boven alles kon zien. Vooral dat laatste maakte dat ik als kind reuze bang was om fouten te maken. En dat ging ver. Als ik een snoepje had gestolen, lag ik nachtenlang wakker. Sex of bloot waren bij ons thuis taboe. Ik kan me niet herinneren dat ik mijn vader of moeder ooit naakt heb gezien. De badkamer ging altijd met een harde klik op slot, net als de slaapkamer van mijn ouders, waar ik als kind absoluut niet mocht komen. Toen ik twaalf was, kregen we tot grote ergernis van mijn moeder een televisie in huis. Zodra er ook maar een bloot stuk huid of iets over sex te zien of te horen was, moest-ie uit. Seksuele voorlichting kreeg ik niet. Op de dag dat ik voor het eerst ongesteld werd, trok mijn moeder haar neus op en zei ze dat ik me vanaf nu maar extra goed moest wassen, alsof ik opeens vies was.”

Lees ook: Dít is de reden dat je denkt te moeten plassen tijdens de sex

Duivelse verleidingen

 “Op mijn achttiende ging ik naar de Hogere Hotelschool in Rotterdam. Daardoor ontstond de eerste lichte breuk met mijn ouders. Zij hadden liever gezien dat ik in Zeeland bleef en jong zou trouwen. Hun mening over het studentenleven en alle duivelse verleidingen van de grote stad staken ze niet onder stoelen of banken. In Rotterdam ging er een wereld voor me open. Ik feestte erop los. Het viel me op dat mijn huisgenoten erg openhartig en zonder schaamte over sex spraken. Daar kon ik echt jaloers op zijn. Bij ons thuis was dat zo anders geweest. Ik ging minder vaak naar mijn ouders en keerde het geloof en de kerk de rug toe. Mijn lange rokken verruilde ik voor skinny jeans en ik knipte mijn haar kort. Ik wilde vrij zijn! Voor mijn studie moest ik soms voor langere tijd naar het buitenland. Op een van die reizen ontmoette ik Mats, een superleuke, lieve jongen. We werden tot over onze oren  verliefd op elkaar. Ons leventje samen was perfect, op ons seksleven na. Ik had nooit echt zin in sex, nam geen enkel initiatief, en als we vrijden deed ik het puur voor hem, zeker niet voor mezelf. Op de dag dat hij onze relatie beëindigde, zei hij: ‘Weet je wat het met jou is? Jij geniet niet van sex, jij ondergaat het slechts.’ Ik schrok van zijn woorden, omdat ik wist dat hij gelijk had.”

Onenightstands

 “Nadat ik mijn studie had afgerond, kreeg ik een baan bij een grote hotelketen. Ik stortte me volledig op mijn carrière, die in een grote stroomversnelling raakte. Naast mijn werk en collega’s had ik in die tijd niet veel. Voor de lieve vrede ging ik in de weekenden af en toe nog naar mijn ouders en vier broers, die allemaal het leventje leidden dat mijn ouders ook voor mij voor ogen hadden: in no time een hok vol kinderen en elke zondag naar de kerk. Elk bezoek aan mijn familie was één grote poppenkast, vooral van mijn kant. Ik vertelde niet wat me bezighield en wat ik zoal deed, omdat ik bang was voor hun afkeuring. En die was er zeker. Ik hoor het mijn vader nog zeggen: ‘Onze Margriet, tja, die is de weg kwijt.’ Op een dag vierde mijn oma haar tachtigste verjaardag. Vlak voordat ik die kant op wilde gaan, belde mijn moeder op. Het ijzelde die dag en ik dacht dat ze me wilde waarschuwen voor gladheid, maar ze vroeg of ik alsjeblieft een jurk of lange rok wilde dragen. Ze wilde niet dat ik haar en de rest van ons gezin te schande zou maken met mijn, volgens haar, ordinaire kledingstijl. Er brak iets in me. Ik heb aan één stuk gehuild en daarna besloten dat ik mijn ouders niet meer hoefde te zien. Ik zal nooit geaccepteerd worden, ze blijven mij altijd raar vinden en me het gevoel geven dat ik het niet waard ben om van te houden. Ik heb ze een brief geschreven waarin ik gezegd heb geen contact meer te willen. Ze hebben er nooit op gereageerd - geen telefoontje, niks! Ik viel in een behoorlijk gat. Mijn carrière gaf me geen voldoening meer. Ik kocht tassen vol kleding, kwam aan en viel af en had de ene nietszeggende onenightstand na de andere. Ik voelde me leeg en hol en genoot nergens meer van.”

Aanraaktherapie

“Uiteindelijk ben ik twee jaar terug in therapie gegaan. Tijdens de sessies kwamen mijn problemen met mannen en sex, en het feit dat ik me niet aan iemand wilde binden ook aan de orde. Ik was inmiddels dertig en was onzeker over mijn lichaam en over het contact met anderen. Alleen met het licht uit en een flinke slok op durfde ik nog te vrijen. Maar zelfs dan lukte het me niet om me te ontspannen en voelde het meer als een bevestiging van mijn gevoel van waardeloosheid dan als een emotionele oppepper. Soms had ik tijdens het vrijen het idee dat ik niet meer in mijn lichaam zat, maar er ergens boven zweefde. Na een jaar van therapie en lauwe adviezen als ‘koop mooie lingerie’, ‘ga eens naar de sauna’ en ‘smeer jezelf in met dure bodylotion’, kwam ik terecht op een website over tantramassage, aanraaktherapie voor vrouwen. De manier waarop er over tantra werd gesproken – liefdevol en helemaal niet seksueel – sprak me enorm aan. Dat het een vrouw was die de massages aanbood, gaf voor mij de doorslag om te bellen. Ze legde me uit dat elke cel in het lichaam een geheugen heeft, waarin herinneringen zijn opgeslagen. Dit kan voor blokkades zorgen, waardoor de energie niet meer vrij kan stromen. Zonder liefde of sex is er weinig levenslust, zei ze. Ze was totaal niet opdringerig en gaf me de ruimte om rustig na te denken of ik wel echt een massage wilde boeken. Twee weken later stond ik stiknerveus in haar praktijk. Na een korte intake en een douche mocht ik bloot op een matras gaan liggen. We hadden een codewoord afgesproken waarmee ik tijdens de massage zou kunnen aangeven dat iets niet fijn voelde. Zij zou dan meteen stoppen.”

Te veel denken

 “Er ging mooie muziek aan en wierook. Ik sloot mijn ogen en voelde haar handen overal. In het begin was het best lastig voor me om te ontspannen en me volledig over te geven, maar na een half uur werd ik rustiger en mijn ademhaling dieper. Ik probeerde minder te denken en meer te voelen. Ik realiseerde me dat het probleem en tegelijk dus ook de oplossing in al mijn denken lag. In al die jaren had ik bij elke vorm van intimiteit te veel nagedacht, over goed en slecht, over mijn zondige gedrag, over wat mijn moeder ervan zou vinden en over mijn bedpartner. Ook was ik bang geweest dat ik weer geen hoogtepunt zou krijgen. Tijdens die eerste tantramassage heb ik zeker ook een traan gelaten. Ik kon voelen en stond weer in verbinding met mezelf en met mijn lichaam!”

Verlangens

“Ik ga nu eens in de twee maanden naar tantramassage. Sindsdien heb ik meer levenslust, ben ik krachtiger en heb ik zowaar zin in sex. Sinds kort heb ik een vriend. Onze relatie is nog pril, maar ik geniet van zijn aanrakingen en geef duidelijk mijn grenzen aan, want ook dat is iets wat ik van tantra heb geleerd. Dat ik veel te vaak met tegenzin sex heb gehad is killing geweest, weet ik nu. Het is aan mij om heel duidelijk te zijn in wat ik wel en niet wil. Met meer zelfliefde en door meer in contact te staan met mijn gevoel is dat makkelijker. Tijdens het vrijen raak ik niet meer verdoofd. Met goede vriendinnen praat ik weleens over sex. Tot mijn verbazing hebben zij ook zo hun ‘dingen’ en het blijkt dat de meeste vrouwen die ik ken weleens over hun grenzen zijn gegaan, bijvoorbeeld door een man zijn zin te geven om maar van het gezeur af te zijn, of door het accepteren van te ruwe sex. Ligt het aan die mannen? Nee, ik vind dat wij vrouwen veel duidelijker moeten zijn over onze voorwaarden en verlangens. Daar is veel moed voor nodig, zeker als je, zoals in mijn geval, van huis uit hebt geleerd om altijd maar rekening te houden met anderen, met God, de kerk, de gemeenschap, je familie, je ouders. Uiteindelijk vergeet je dat je zelf ook nog iemand bent met gevoelens en verlangens. Gelukkig ben ik me daar nu weer van bewust.”

Lifestyle
  • Marie Claire
  • iStock