/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F03%2F9YyivXXaNLq0AJ1741179900.png "Celine autisme")
Hoe kwam je op het idee voor jouw boek?
"Ik ben zelf pas op mijn 27ste gediagnosticeerd en dat gebeurt helaas bij veel vrouwen. Via @autismekracht deel ik mijn ervaringen en ik krijg veel positieve reacties. Bijvoorbeeld van vrouwen die zichzelf herkennen, dan aankloppen bij de huisarts en na de juiste diagnose zichzelf eindelijk begrijpen. Ik heb zelfs met een vrouw gesproken die een euthanasietraject in wilde, maar de zin van leven weer ziet sinds ze weet dat ze autisme heeft. Al een aantal jaar heb ik het idee om mijn verhaal van voor, tijdens en na de diagnose in boekvorm te delen, in de hoop zoveel mogelijk vrouwen te helpen. Dus toen Kosmos Uitgevers me vroeg een boek te schrijven, kwam alles samen."
Hoe komt het dat autisme bij vrouwen vaak niet of te laat wordt gediagnosticeerd?
"Veel GGZ-professionals werken met de DSM-5: het handboek voor de classificatie van psychische stoornissen. De lijst kenmerken van autisme hierin passen vooral bij mannen en zijn wat achterhaald. Zo wordt door veel professionals nog altijd gedacht dat je bij autisme niet goed bent in sociale interactie. Maar veel vrouwen hebben zichzelf aangeleerd om te communiceren en oogcontact te maken, waardoor ze hun autisme camoufleren. Intussen ontstaat door misdiagnose vaak een waslijst aan klachten, zowel mentaal als fysiek. Zo had ik jaren last van depressies, angsten en kon ik zelfs periodes bijna niet lopen."
Wat voor kenmerken komen voor bij vrouwen met autisme?
Het autistische brein heeft vaak veel moeite met onduidelijkheid en onvoorspelbaarheid, en daardoor behoefte aan overzicht en structuur. Over iets simpels als de was doen, kan ik vooraf tot in detail nadenken. Net als over sociaal contact, zoals: wie zijn er, hoe bereid ik me daarop voor en met wie ga ik praten? En na afloop overanalyseren hoe het ging. Dit komt vaker voor bij vrouwen en kost heel veel energie.
Wat hoop je voor de toekomst?
Dat vrouwen met autisme beter worden begrepen, door zichzelf, hun naasten en professionals, waardoor de kwaliteit van zorg en leven verbetert. Mensen denken soms: jij bent psycholoog en hebt een gezin, dan heb je vast maar een beetje autisme. Door mijn traject te delen en wat mij heeft geholpen op het gebied van werk, relaties, moederschap en zelfbeeld, zie je dat ik echt van ver kom. Dat biedt hopelijk perspectief voor anderen.