Sabine in Mexico: 'Duizenden kilometers van mijn vertrouwde tandarts liet mijn glazuur me in de steek'

Een gaatje en een gezellig gesprek  

"Toen ik naar Mexico-Stad verhuisde, was ik bang voor een paar dingen: dat ik de taal niet zou begrijpen; dat ik familie en vrienden zou missen; en – iets minder edelmoedig, maar wel zo reëel – dat ik op een dag met een blindedarmontsteking op de Mexicaanse spoedeisende hulp zou belanden. Want hoe zou het er in Mexico aan toe gaan in de gezondheidszorg? Ik kreeg mijn antwoord sneller dan ik hoopte."

"Na een week rond te hebben gelopen met een zeurend gevoel bij mijn verstandskies, kon ik een afspraak bij de tandarts niet meer uitstellen. Mijn nieuwe tandarts bleek gelukkig een ontzettend vriendelijke en kundige vrouw. Ze bestudeerde mijn verstandskies aandachtig, maakte foto’s en concludeerde dat we het nog even moesten aankijken. Maar toen kwam het. Ze had wel iets anders gezien: een gaatje."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Een gaatje. In mijn hele leven had ik nog nooit een gaatje gehad. En juist hier, duizenden kilometers van mijn vertrouwde tandarts met zijn kalmerende uitstraling, liet mijn glazuur me in de steek."

Afspraak bij de tandarts

"We maakten een afspraak voor een paar dagen later. Ik was nerveus. Maar wat bleek? De behandeling had niet beter gekund! In traag Engels – dit was niet het moment om mijn Spaans te oefenen – gidste de tandarts me door de behandeling. Ook nam ze, totaal onverwacht, uitgebreid de tijd om te kletsen. Ze vertelde hoe ze haar Spaanse vriend had leren kennen (ze schoot hem te hulp toen hij tijdens een businesstrip met een tandprobleem bij haar aanklopte) en ze bekende dat ze haar Engels graag wilde verbeteren. Ik vergat bijna dat ze een boor in de aanslag had."

"Een uur later stond ik weer buiten met een kies die eruitzag als nieuw. Zo glad en netjes dat ik amper wist waar het gaatje zat. En de rekening was de bonus. Mijn verzekering dekte 75 procent. De overige 25 procent bleek 95 pesos te bedragen. Omgerekend 4 euro en 24 cent (!). Voor een vulling en een gezellig gesprek."

"Natuurlijk hoop ik dat ik voorlopig niet naar de dokter of tandarts hoef, maar ik weet nu één ding zeker: als mijn gezondheid me weer in de steek laat, dan weet ik dat ik ook hier in goede handen ben."