Recensie: We need to talk about Kevin

In de serie films over bloedbaden op highschools is er nu We need to talk about Kevin van Lynne Ramsay (bekend van Ongezonde moeder-zoon relatie Je vr

In de serie films over bloedbaden op highschools is er nu We need to talk about Kevin van Lynne Ramsay (bekend van Movern Callar, 2002). Ze weet er een bijzondere draai aan te geven, wat resulteert in een behoorlijk aangrijpende arthouse film over het leven van een machteloze moeder en een bijna psychopatische zoon.

De film begint in een bizarre nachtmerrie van Eva (Tilda Swinton). Wanneer ze wakker schrikt is meteen duidelijk dat ze doodongelukkig is. Een verloren vrouw, die geen baan heeft, zichzelf verwaarloost en door iedereen wordt uitgekotst.

Ongezonde moeder-zoon relatie
Je vraagt je meteen af waarom Eva zichzelf zo heeft verwaarloosd en hoe deze situatie is ontstaan. Dat wordt al snel duidelijk. Haar zoon Kevin, gespeeld door drie verschillende acteurs (Jasper Newell, Rock Duer en Ezra Miller), is als klein jongetje geen lief kind en dat is nog zacht uitgedrukt, want Kevin haalt het bloed onder zijn moeders nagels vandaan. Zo vertikt hij het om te praten en zindelijk te worden, puur om zijn moeder dwars te zitten. Het is vooral pijnlijk dat Kevin continu mooi weer speelt en de superzoon uithangt tegen zijn vader Franklin (John C. Reilly), die dan ook niet begrijpt dat Eva zo’n moeite met hem heeft. De strijd tussen Eva en Kevin is desastreus voor hun relatie, want ook al wil Eva van haar zoon houden, hij maakt het haar onmogelijk. Steeds meer verlangt ze terug naar de tijd dat ze nog ‘vrijÂ’ was, genoot van het leven en de wereld over reisde.

Drie keer raak
De rol van de kleine Kevin wordt gespeeld door Jasper Newell en Rock Duer. De piepjonge acteurs spelen prachtig ingetogen en weten daarmee veel emotie bij de kijker teweeg te brengen. Ook het acteerwerk van de oudere Kevin (Ezra Miller) is briljant. Zijn koele, wraakzuchtige en ergens ook uitdagende blik, maakt dat je soms het liefst wilt wegrennen, zodat je dit drama niet langer hoeft aan te zien.

Flashbacks doen hun werk goed
De film staat als een huis door de steeds terugkomende flashbacks. Geen seconde hoef je na te denken over in welk moment je zit. Het klopt en dat maakt deze film zo sterk. De spanning bouwt zich goed op, ondanks dat iedereen die de synopsis van deze film heeft gelezen weet wat er komen gaat. Namelijk: een bloedbad op de highschool van Kevin. En ook die flashbacks zijn vanaf moment één aanwezig, waardoor je steeds nieuwsgieriger wordt wat er precies is gebeurd. We need to talk about Kevin is een dramafilm in een arthouse jasje. Alles wat een goede film moet hebben is aanwezig: impact op de kijker, uitstekend acteerwerk, een sterk verhaal en een regisseuse die weet wat ze doet.

Nieuwsgierig geworden naar de film? We need to talk about Kevin is vanaf vandaag te zien in de bioscoop.

Laatste nieuws