Wanneer je bent vreemdgegaan, voelt bekennen als het juiste om te doen. Toch stelt een relatie-expert dat je je ontrouw in een enkel geval beter voor jezelf kunt houden.
De definitie
De definitie van vreemdgaan is in elke relatie anders. Vaak zien we fysieke intimiteit met een ander als een scheve schaats rijden, terwijl er ook koppels zijn die een open relatie hebben en dit oké vinden. Sekstherapeut Jesse Kahn omschrijft vreemdgaan tegenover Well + Good als volgt: "Elke handeling buiten de grenzen van je relatie, die het vertrouwen in jullie relatie schaadt."
Omdat de definitie van vreemdgaan zo breed is, is het belangrijk om met je partner te praten over jullie grenzen. Zo heeft de een geen moeite met het kijken van porno, terwijl iemand anders dat al wel als vreemdgaan beschouwt. Ga er niet vanuit dat jullie elkaars gedachten wel kunnen lezen, en dat jullie normen en waarden hierin wel overeen zullen komen, omdat jullie zo goed klikken. Maak het bespreekbaar met je lief.
Vreemdgaan bekennen
Als je bent vreemdgegaan, voelt het als het juiste om dit aan je partner op te biechten. Eerlijkheid en vertrouwen in een relatie is immers zo belangrijk. Na jouw biecht kan je partner bepalen wat hij of zij met deze informatie doet. Bovendien is het beter dat jij het vertelt, dan wanneer je partner het van een ander hoort. Ben je intiem geweest met een ander? Dan verdient jouw partner het ook om dit te weten. Buitenrelationele escapades kunnen ook gezondheidsrisico's met zich meebrengen, zoals soa's.
Volgens therapeut Jor-El Caraballo is het ook belangrijk dat je vreemdgaan opbiecht als jouw acties gevolgen hebben voor de relatie. Bijvoorbeeld als je zwanger bent geraakt. "Dit kwalificeert als een situatie waarin je het aan je partner moet vertellen", stelt de therapeut. Oftewel: je moet vreemdgaan volgens de specialist bekennen als het de seksuele of mentale gezondheid van je partner zal beïnvloeden.
Het juist niet bekennen
Eigenlijk is het in bijna alle scenario's 'goed' om vreemdgaan te bekennen. Het zal je relatie waarschijnlijk op z'n kop zetten, maar je partner verdient het om het te weten. Toch zijn er volgens de experts ook enkele gevallen waarin je beter niets kunt zeggen. Volgens Caraballo kun je het bijvoorbeeld beter niet vertellen als je al weet dat je de relatie wilt beëindigen. "Er zijn veel redenen waarom je het gevoel hebt dat je het wel moet vertellen als je ontrouw was, ook al weet je dat je niet samen verder wilt. Dat kan komen door een schuldgevoel, of omdat je het gevoel hebt dat bekennen nu eenmaal het juiste is. Maar voordat je het doet, moet je jezelf de volgende vraag stellen: 'Vertel ik het mijn toekomstige ex omdat ik diegene wil helpen, of vertel ik het omdat ik mezelf wil helpen?" Wat het antwoord op de vraag ook is, de therapeut raadt aan om in dit geval te kiezen voor het welzijn van je partner.
Een tweede reden om het niet te bekennen? Dat is volgens Carabello als je zéker weet dat het een eenmalig ding was. "Eenmalig vreemdgaan, je daar enorm schuldig over voelen, en het echt nooit meer doen is over het algemeen het 'beste' soort vreemdgaan", aldus de therapeut. Al is de kous daar niet mee af. Zo raadt Carabello aan om er wel met iemand over te praten. Een vriend(in) die je 100 procent vertrouwt of een therapeut. "In de nasleep van vreemdgaan, is het belangrijk dat je ontdekt waarom je bent vreemdgegaan", benadrukt hij. "Je hebt support nodig van iemand die jou niet veroordeelt, zodat je kunt werken aan onderliggende persoonlijke problemen." Maar, zo wil de therapeut nog wel kwijt, "er zijn geen harde regels wanneer het aankomt op het bekennen van vreemdgaan. Jouw keuze moet er een zijn waarvan je weet dat je ermee kunt leven."
Bron: Well + Good | Beeld: Alexander Suchorucov