Veel mensen zijn dankbaar voor hun baan, maar vaak is er toch wel wat te klagen over de functie, over de werkgever of over collega’s (of the obvious, het salaris). Maar wanneer is klagen oké, en wanneer wordt het ongezond?
We hebben allemaal weleens geklaagd over het werk. Soms gaat het om een eenmalige klaagzang, maar soms veranderen de zaken waar je ontevreden over bent niet. Wanneer is klagen goed en lucht het op? En wanneer gaat het de verkeerde kant op met je mindset?
Wanneer klagen oké is
Over het algemeen zien we klagen als iets negatiefs, maar psychotherapeut Cathy Ranieri deelt met Huffpost dat het ook goed kan zijn. “Soms hebben we support nodig en geen oplossingen”, begint ze. “Je ei kwijt kunnen over frustraties op het werk kan tot op zekere hoogte nuttig zijn als je iemand kunt vinden die jou steunt en een goede luisteraar is.” Dit werkt als een soort coping mechanisme. Wanneer we ons gehoord voelen, voelen we ons begrepen. Dat voelt weer geruststellend en hierdoor kunnen we ons kalmer voelen. In dat geval heeft het klagen geholpen.
Nieuwe baan? Naast het salaris kun je ook over deze zaken onderhandelen
Psycholoog Tanisha Ranger stelt ook dat het soms goed is om even te klagen. Sommige mensen proberen altijd positief te blijven, en dat is goed. Maar er is natuurlijk een verschil tussen positief zijn en toxic positivity. Dat laatste helpt ook niet. In dat geval is het beter om even te klagen, zodat je het daarna los kunt laten en weer verder kunt. “Ik ben een voorstander van pity parties van een beperkte tijd”, stelt ze. “Ik denk echt dat het helpt, om na te denken over alle manieren waarop de wereld je onrecht geeft gedaan. Het heeft mij zeker geholpen.” Maar, zo wil Ranger benadrukken, het sleutelwoord is wel echt ‘beperkt’. Je mag jezelf even de tijd geven voor zoiets en er niet in zwelgen. “Ten eerste zul je je dan vreselijk voelen, en ten tweede is het dan niet leuk om bij jou in de buurt te zijn.”
Het is dus hartstikke oké om tegen een ander te klagen. Het kan heel fijn zijn om dan bevestiging te krijgen dat jij niet onredelijk bent, en, wat volgens Ranger ook heel belangrijk is: ‘Hier de tijd voor nemen kan ook voor motivatie zorgen om naar verandering te streven.”
Tot dusver is klagen dus oké.
Wanneer klagen meer kwaad dan goed doet
Even klagen is goed. Het is zelfs meer dan prima. Maar te lang klagen is niet goed. Dat omslagpunt heb je bereikt wanneer je je emoties hebt verwerkt (geklaagd dus), maar vast blijft zitten in het patroon van klagen zonder dat je actie onderneemt om voor verandering te zorgen.
Het kantelpunt bereik je volgens social worker Jordan White wanneer je hebt geklaagd over je werk bij mensen die je vertrouwt, zij begrip hebben getoond en een luisterend oor, maar je alsnog niet kunt ophouden met mopperen. En hoewel dit logisch klinkt, is het voor de persoon in kwestie niet altijd even duidelijk. “Het is niet altijd makkelijk om dit door te hebben, want iemand gaat dan zo op in het klagen”, aldus White.
White raadt aan om een stap terug te doen als je merkt dat je veel klaagt en je niet tevreden bent over verscheidene aspecten van je baan. “Als je blijkt te klagen over meerdere aspecten van je baan of je baas, dan is het tijd om op zoek te gaan naar iets anders.”
Ranieri vult aan dat het verstandig is om ook je eigen gedrag te evalueren. Dit vraagt ze altijd aan haar klanten die bij haar komen en klagen over hun werk. “Is er een patroon? Wat is mijn deel, als die er is?” En misschien wel de allerbelangrijkste vraag: “Als ik zo ontevreden ben over dit werk, waarom werk ik er dan nog?” Beantwoord deze vragen eerlijk en vraag jezelf af of het niet tijd is om nieuw werk te zoeken.
Maar het allerbeste, dat is natuurlijk voorkomen dat je in een negatieve klaagspiraal belandt. Ranieri adviseert om naar een nieuwe baan te zoeken wanneer je terugkerende ontevredenheid ervaart en er geen verandering in wordt gebracht, zodat je iets nieuws hebt voordat je een gevoel van wanhoop gaat ervaren. Maar, zo weet ze ook, helaas is dat niet altijd voor iedereen realistisch.
Bron: HuffPost | Beeld: Vlada Karpovich (Pexels)
