Lisa Loeb is presentator, schrijver en cabaretier. In Marie Claire schrijft ze over wat haar raakt en niet meer loslaat.
Chaos
Ik ben niet de meest georganiseerde persoon. En dat is een understatement. Als ik eerlijk ben, ben ik nogal chaotisch. Versgewassen kleding woont bij mij thuis op de vloer, het op het laatste moment inleveren van mijn btw-aangifte is mijn driemaandelijke adrenalinekick en ook deze column heb ik weer fashionably late ingeleverd.
Zo hobbel ik al 34 jaar door mijn leven en mijn werk, en uiteindelijk lukt alles precies op het juiste moment – die stapels was op de grond daargelaten. Toch word ik vaak moe van mezelf. Dat wordt versterkt doordat ik getrouwd ben met de meest opgeruimde en stabiele persoon op aarde. Mijn man heeft Excel-sheets voor zijn Excel-sheets, staat meteen op als de wekker gaat – ik blijf meestal een uur snoozen – én hij doet het grootste gedeelte van het huishouden. Ik zeg altijd dat we hiervoor gekozen hebben om de gendergelijkheid vooruit te brengen. De waarheid is dat ik het gewoon niet storend vind als het huis rommelig is en de vuile vaat zich opstapelt op ons aanrecht. Sommigen noemen dat lui, ik noem het feminisme 2.0.
Als kind had ik grootse ideeën over hoe anders alles zou zijn als ik volwassen zou zijn. Op mijn achttiende verjaardag zou ik als bij toverslag veranderd zijn in een geordend en goed georganiseerde vrouw. Met haar dat altijd perfect zat, een bankrekening die op orde was en een leven dat uit rust, reinheid en regelmaat zou bestaan. De realiteit is dat ik nog steeds op het moment zit te wachten tot die volwassen versie van mij wakker wordt. Maar ik heb ook een aantal nuttige levenslessen weten te vinden in al deze chaos. Het heeft me geleerd dat perfectie zoiets is als een eenhoorn: veel over gehoord, maar het heeft geen zin om ernaar te zoeken. Het leven heeft zoveel verschillende zijwegen, en ook al ben ik de kaart waarschijnlijk onderweg ergens verloren, uiteindelijk komen we er allemaal op onze eigen manier.
Mijn man en ik, we zijn als yin en yang. Hij is de kalme zee, en ik ben de, nou ja, orkaan. Zijn we perfect? Absoluut niet. Maar omdat we zo anders zijn, is het nooit saai tussen ons. Elke dag zijn er genoeg dingen waarover we ons kunnen verwonderen en om kunnen lachen. Natuurlijk, soms wou ik dat ik zijn Excel-gen had. Maar dan bedenk ik me dat twee ordelijke mensen in één huis de formule voor saaiheid is. En wie wil nou een leven zonder onverwachte plotwendingen en een paar sleutels dat weer eens in de koelkast opduikt? Dus, totdat die vertraagde volwassenheids-upgrade arriveert, blijf ik het leven voortzetten in pure, glorieuze chaos. En als je ooit wilt weten hoe je je btw-aangifte in een kwartier kunt doen of wat de raarste plek is om je bril op te bergen (spoiler: het toilet), dan weten jullie me te vinden.
Dit artikel verscheen ook in Marie Claire nov/dec 2023.