Inspirerende vrouw: Rikki Borgelt (Rondé)

Marie Claire sprak met Rikki Borgelt, de frontlady van de band Rondé. Lees alles over haar muzikantenbestaan, ambities en voorliefde voor de sixties.

Onlangs sleepte de vijfkoppige formatie Rondé veelbelovende titels zoals ‘3FM Serious Talent’ en ‘OOR Talent’ in de wacht. En dat terwijl de band slechts negen maanden geleden het levenslicht zag. Voor aanvang van hun show in Paradiso spraken wij frontlady Rikki Borgelt (24) over deze rollercoaster ride, haar muzikantenbestaan in een mannenwereld en haar voorliefde voor de sixties.

Personal

Rikki Borgelt in vijf woorden:
Creatief, open minded, crazy, emotioneel en artistiek.

Waar mogen we je ’s nachts voor wakker maken?
Skinny dipping, het maken van een roadtrip: de meest gekke dingen. Ik ben heel spontaan en avontuurlijk. Als iemand mij zou bellen dat ik de volgende dag naar Burning Man (Amerikaans festival, red.) kan vertrekken, dan zou ik zo mijn spullen pakken. Daarnaast kun je me gerust wakker maken voor een goed liedje of album. Vooral met mooie mannenstemmen, bijvoorbeeld van Matt Corby, Ben Howard of The Beatles.

Welk tegeltjeswijsheid hangt aan jouw muur?
‘Maak echte muziek.’ Ik wil muziek maken waarvan ik een rilling krijg. Van top tot teen. Ik wil me emotioneel verbonden voelen met een bepaald nummer. Naar mijn mening moet je als artiest achter elk geschreven woord staan. Daar streef ik elke dag naar: muziek maken die mensen verliefd laat worden.

Jij en muziek. Hoe zit dat?
Toen ik nog een guppie was, zong en schreef ik al veel. Toch deed ik er niks mee. Ik was bang voor een onzekere toekomst. Mijn moeder had een stabiele baan, mijn vader daarentegen niet. Hij trad veel met bands op en leefde voornamelijk in onzekerheid. Ik ben wél voor zekerheid gegaan en ging rechten studeren. Ik vond het verschrikkelijk. Na twee jaar hakte ik de knoop door en omarmde ik mijn allergrootste liefde en passie: muziek. Hoewel het onzeker is, ben ik nu intens gelukkig. Ik heb liever een spannende toekomst met de liefde van mijn leven dan een negen-tot-vijf-baan.

Jullie ontmoetten elkaar op de Herman Brood Academie. Vanwaar die klik tussen jullie als bandleden?
We voelden dat er iets was, maar we moesten in het begin wel naar elkaar toegroeien. Iedereen heeft een andere muzikale achtergrond, dus er kwam wat puzzelwerk bij kijken. Toen we drie nummers samen hadden geschreven, dachten we: hier gaan we mee verder. Nu, een paar maanden later, zijn we echt een familie.

Hoe ben je sinds die tijd gegroeid?
Ik focus me tijdens optredens nu echt op het publiek. Ik probeer heel expressief te zijn. Ik zit in mijn eigen bubbel en verander in een ander persoon als ik het podium beklim. Inmiddels wordt het echt een alter ego. Althans, zo voelt het. Ik transformeer in iemand die ik graag wil zijn. Iemand die zelfverzekerder en vrijer is, expressief, charismatisch en hypnotiserend. Als ik speel, wil ik mensen met me meenemen in de muziek. De rest laat ik los. Dat is het mooiste wat er is.

Jullie eerste single ‘Run’ ligt net in de (digitale) schappen en is een enorm succes. Hoe verklaar je dat?
Geen idee. Toen we het nummer voor het eerst in de oefenruimte speelden, dacht ik wel: “Dit is echt iets bijzonders. Ik hoop dat hier meer van komt”. En dat gebeurde ook. Het is een rollercoaster ride. We zijn sinds januari bij elkaar en alles speelt zich in sneltreinvaart af. In april mochten we in Paradiso’s kleine zaal spelen en sindsdien is er veel gebeurd. We traden op in De Wereld Draait Door voor 1,4 miljoen kijkers en onlangs zijn we uitgeroepen tot 3FM Serious Talent. Toen moest ik wel een traantje laten. Vanavond zijn we terug in Paradiso. Een full circle momentje dus.

Hoe is het om met vier mannen op pad te zijn?
Hectisch. En je moet je af en toe aanpassen. De muzikantenwereld is echt een mannenwereld. Soms krijg ik weleens een duwtje: “You’re one of the guys”, maar zo voel ik me helemaal niet. Het is heel fijn om vier mannen om me heen te hebben die me steunen. Ze zijn als broers voor me en ik zou geen andere mannen om me heen willen hebben.

Welke opoffering heb je moeten maken om zo ver te komen?
Als muzikant is het belangrijk om te investeren. Ik kan nog net mijn huur betalen, omdat ik bijna geen tijd meer heb om een zakcentje te verdienen in de kledingzaak waar ik werk. Daarnaast kan ik niet meer zoveel op stap gaan als vroeger. Toch zie ik het niet als een opoffering. Ik krijg er ontzettend veel voor terug.

Wat staat op jouw wishlist?
Ik zou graag met andere muzikanten willen samenwerken. Bijvoorbeeld met Kevin Parker van Tame Impala. Of als ik heel erg mag dromen: met bands zoals Haim en Warpaint. Of Jack White en Bon Iver. Die prijken ook bovenaan mijn lijstje. En wie weet schrijf ik ooit een boek. Geen biografie. Zo interessant ben ik niet, haha. Deels fictie en deels autobiografisch, dat lijkt me wel wat.’

En wat ligt voor Rondé in het verschiet?
Een album maken, het liefst meerdere. Verder willen we graag op vele festivals spelen en doorbreken in het buitenland. De eerste stap buiten de landsgrenzen is inmiddels gezet. Volgend jaar gaan we door België toeren. Ik hoop dat we daarna enkele showcases in het buitenland kunnen meepakken, zodat die muziekindustrie ons ook leert kennen. De focus blijft het maken van goede muziek. Sommige mensen vinden “pop” en “commercieel” vieze woorden, maar ik niet. Ik wil gewoon dat mensen ervan kunnen genieten.

Rondé

Fashion & Style

Omschrijf je kledingstijl.
Eh… zwart, haha. Ik heb vaak een all black outfit aan. En mijn signature look zijn mijn sieraden: twee zilveren kettingen en oorbellen. Ik draag ze elke dag. Eén ketting komt uit India en is een beschermgodin. De andere is een wishing box afkomstig uit Turkije. Deze ketting kan aan de bovenkant worden opengemaakt om er vervolgens iets in te stoppen. Ik schrijf altijd een droom op en stop dit papiertje in de box. Eerst zat er een muzikale droom in, nu eentje over de liefde. Ik vind de betekenis zo mooi: stop nooit met dromen. En jaag die dromen na door kei- en keihard te werken.

Wie is je stijlicoon?
Jimi Hendrix. Ik houd van de sixties. De puntschoenen, flared jeans, bloemenprints… Jimi was zó iconisch. Hij was helemaal zichzelf en had lak aan anderen. Hij droeg waar hij zin in had en straalde daardoor. Hetzelfde geldt voor Janis Joplin en Joni Mitchell. En John Lennon, mijn grote liefde. Als ik in de stemming ben, dan kun je me ook in zo’n sixties stijl spotten. Dan ben ik echt all-in.

Wie is jouw Inspiring Woman?
Cliché of niet: mijn moeder. We hebben het vroeger heel zwaar gehad. We waren totaal verschillend. Toen mijn vader eind 2007 aan kanker overleed, verwerkte ik dat op een andere manier dan zij. Dat was heel moeilijk. We hadden vrijwel geen contact meer. Bovendien was ik de makkelijkste niet, ik was best een rebelletje. Toen ik op mezelf ging wonen, ging het veel beter. Ik werd zelfstandig en blikte terug op het verleden. Ik realiseerde me dat zij zich altijd had weggecijferd om voor mij te zorgen. Daar heb ik veel bewondering voor. Nu hebben we gelukkig veel contact. Vanavond komt ze ook kijken. Ze is heel trots en mijn grootste fan.

Rikki en haar veelbelovende band onder andere hun 3FM Megahit ‘Run’ zien performen? Check de Facebookpagina van Rondé voor alle tourdata.

Rondé’s eerste EP is opgenomen en wordt begin 2015 uitgebracht, dus houdt iTunes en Spotify in de gaten.

Tekst: Leonie Oude Elferink

Laatste nieuws