Je baby op de wereld zetten is zware kost en er kunnen complicaties optreden. Serena Williams kan hierover meepraten. Zo praat de tennisster openhartig over haar angstaanjagende ervaring toen ze moeder werd van dochter Olympia.
Kennis over haar lichaam
Bij iedere zwangerschap en bevalling is er kans op complicaties. Voor zwarte vrouwen zijn de statistieken echter nog minder rooskleurig. In de Verenigde Staten is de kans dat een zwarte vrouw komt te overlijden tijdens de bevalling bijvoorbeeld drie keer groter dan voor witte vrouwen. En Serena Williams was bijna een van die vrouwen. In een essay dat de wereldberoemde tennisster voor Elle schreef, blikt Serena terug op haar bevalling. “Bevallen van mijn baby, zo bleek, was een test voor hoe luid en hoe vaak ik voor mezelf moest opkomen voor ik eindelijk gehoord werd”, aldus Serena.
In 2017 ontdekte de tennisster dat ze zwanger was en in datzelfde jaar zou Serena haar dochter op de wereld zetten. Maar toen Serena weeën kreeg, kelderde de hartslag van haar ongeboren kindje. “Ik was bang”, herinnert ze zich. Na 20 minuten wikken en wegen liet haar arts haar weten dat ze een keizersnede zou krijgen. Het leek niet mogelijk te zijn om haar kindje anders veilig op de wereld te zetten.
Brooklyn Beckham en Nicola Peltz stapten dit weekend in het huwelijksbootje
Bevalling
“Ik wilde mijn baby heel graag vaginaal op de wereld zetten, maar ik dacht: ik heb zoveel operaties gehad. Wat maakt nog een uit?” Maar vlak nadat haar baby was geboren, ervoer ze complicaties. En Serena, die haar lichaam door en door kent, vroeg aan het verplegend personeel of ze bloedverdunners kon krijgen, omdat ze een hoger risico heeft om bloedproppen te ontwikkelen. Hier werd geen gehoor aan gegeven. “Niemand luisterde naar wat ik te zeggen had.”
Serena gaf gelukkig niet op en bleef erom vragen. Ze had ‘verschrikkelijke pijn’ en kon haar benen en rug niet bewegen. Vervolgens kreeg ze last van een verschrikkelijke hoest, waardoor ze niet genoeg lucht kreeg. De hoestbuien scheurden de hechtingen van haar buikwond en ze moest wederom geopereerd worden.
Na de operatie drong Serena aan op een CAT-scan van haar longen en medicijnen die bloedstolsels helpen te voorkomen. Opnieuw werden haar zorgen weggewuifd door een verpleegster, maar gelukkig drong de tennisster aan en nam een arts haar zorgen serieus. En Serena kreeg gelijk: er was iets helemaal niet goed. “Ik hoestte omdat ik een embolie had, een stolsel in een van mijn slagaders. De artsen ontdekten ook nog een hematoom in mijn buik, en nog meer stolsels waarvan voorkomen moest worden dat ze in mijn longen terecht zouden komen.” Maar veel herinnert Serena zich niet meer van die diagnose. “Voor mij was het een mist van de ene operatie op de andere.”
“Een week later mocht ik eindelijk het ziekenhuis verlaten met Olympia. In zeven dagen tijd had ik vier opeenvolgende operaties ondergaan, waaronder mijn keizersnede. Mijn lichaam, mijn hele wezen, was zo moe op dat moment.” Serena neemt ook tijd om stil te staan bij het geluk dat ze nog leeft. “In de Verenigde Staten is de kans dat zwarte vrouwen tijdens of na de bevalling komen te overlijden drie keer zo groot als bij witte vrouwen”, deelt ze. “Veel van deze sterfgevallen worden door deskundigen als ’te voorkomen’ beschouwd. Gehoord worden en op de juiste manier behandeld worden, bleek voor mij het verschil tussen leven of sterven te zijn. Ik weet dat die statistieken anders zouden zijn als het medische establishment zou luisteren naar de ervaring van elke zwarte vrouw.”
Bron: Elle | Beeld: BrunoPress
