Waarom moeten we toch huilen tijdens emotionele scènes in films?

Wat hebben The Notebook, Titanic, Lion King en Hachi met elkaar gemeen? Inderdaad, het zijn alle vier films waarbij we the water works al snel laten gaan. Hoe kan het toch dat we moeten huilen als we zielige films kijken?

Cry me a river

Dikke kans dat jij weleens hebt zitten huilen tijdens een film. Of dat nou van geluk was, of door de tragische dood van een personage. Maar hoe komt het eigenlijk dat we huilen tijdens films?

Onderzoeker Paul Zak deed een aantal experimenten om te ontdekken hoe het zit, schrijft hij in Psychology Today. Hij wist al dat het stofje oxytocine mensen zich zorgen laat maken om anderen. Dat stofje ontstaat in je lichaam als iemand een connectie met je probeert te maken, en dat kan ook een vreemde zijn. Het stofje zorgt ervoor dat je meer empathie krijgt. Bij veel empathie zul je sneller in huilen uitbarsten.

Onderzoek

Paul onderzocht of dit ook bij films het geval was. Hiervoor liet hij participanten van zijn onderzoek naar een film over een kinderziekenhuis kijken. Eén groep keek naar het deel waarin een vader het met zijn zoon over zijn hersenkanker heeft, terwijl de andere helft het duo bekeek terwijl ze in de dierentuin waren.

Degenen die het emotionele gedeelte zagen, hadden na afloop 47 procent meer oxytocine in hun bloed. Dit betekent dat het stofje dus niet goed kan onderscheiden of het gaat om filmpersonages of om echte mensen. Beiden kunnen zorgen voor meer oxytocine, waardoor onze empathie niveaus stijgen en we sneller moeten huilen - ook al zijn de gebeurtenissen fictief.

Bron: Psychology Today | Beeld: New Girl