Deze tekenen wijzen erop dat je je verdriet nog niet goed verwerkt hebt 

Verdrietige gebeurtenissen een plekje geven doen we allemaal op ons eigen tempo. Dat je een bepaald hartzeer na enkele maanden nog niet hebt verwerkt is oké. Wel kun je jezelf ermee in de vinger snijden als je je hier niet van bewust bent. In de volgende gevallen zou het kunnen dat jij je verdriet of rouw nog niet hebt verwerkt.

Het rationele versus het emotionele

Gezond rouwen is wanneer iemand het zichzelf toestaat om de pijn van een bepaald verdriet toe te laten. Het is onszelf de gelegenheid geven om te begrijpen wat er gaande is en om erbij stil te staan hoe we ons daarbij voelen. Het gemis van een persoon zal in het geval van overlijden altijd aanwezig blijven, maar het is nodig om dit verlies te verwerken om verder te leven, vertelt rouwverwerkingshulpverlener Lianna Champ aan Red Online.

In ons leven maken we veel keuzes die zijn gebaseerd op het rationele, maar op verlies en rouw kunnen we niet intellectueel regeren. Het is een emotie. We kunnen hier niet rationeel uitkomen. We moeten de pijn toestaan om het een plekje te kunnen geven.

Dat verdriet niet benaderd kan worden vanuit het rationele vinden sommigen lastig. Maar jezelf wijsmaken dat het goed gaat, terwijl dat niet het geval is, zorgt ervoor dat de pijn dieper gaat zitten. “Als je niets doet, raak je eraan gewend dat je pijn moet wegstoppen en ga je je heel je leven lang rondom je pijn indelen”, vertelt Champ. “Maar het is aanwezig en het blijft aanwezig tot je er iets aan doet.”

Onverwerkt verdriet

“Rouw dat niet wordt erkend kan zowel emotioneel als fysiek een negatieve invloed op ons hebben. Als we onbewust het rouwproces vertragen en emoties achterhouden, kan dit zich uiten in fysieke problemen zoals hoofdpijn, slaapproblemen en maagproblemen.”

Champ begeleidt veel mensen die in het rouwproces zitten en krijgt ook te maken met mensen die zichzelf niet de kans gaven om de pijn een plekje te geven. Volgens de rouwspecialist duiden de volgende tekenen erop dat iemand verdriet of rouw (nog) niet heeft verwerkt:

• Iemand wil niet praten over het verlies, of erkent niet dat er sprake is van een verlies;
• Iemand is overactief: of diegene stort zich op het werk, of diegene spendeert veel te veel tijd aan een hobby om zichzelf af te leiden van het verdriet;
• Iemand zondert zichzelf af van vrienden en familie;
• Iemand is aan een slechte gewoonte begonnen. Denk aan te veel of juist te weinig eten, overmatig alcoholgebruik of riskant gedrag;
• Iemand slaapt meer dan normaal;
• Iemand reageert overdreven op relatief kleine gebeurtenissen;
• Iemand vermijdt het aangaan van nieuwe relaties en laat mensen niet meer dichtbij komen uit angst om opnieuw geconfronteerd te zullen worden met verlies.

Rouwverwerking

“Als je niets doet aan je rouw, maakt het niet uit hoeveel tijd er ook verstrijkt. De pijn blijft”, vervolgt Champ. Ze raadt dan ook aan om met je verdriet aan de slag te gaan als je vermoedt dat jij kampt met onverwerkt verlies. Een begin is door er met een vertrouwenspersoon over te praten. Ze benadrukt ook dat je rouw nooit moet uitstellen. “Als je over je verdriet praat op het moment dat het gaande is, is de kans groter dat je omgeving je zal steunen en dat je je verdriet op een goede manier verwerkt.” Al is dit soms wel lastig, want sommige mensen merken pas een aantal weken na de klap dat ze het ergens moeilijk mee hebben.

Ook kan het volgens Champ nuttig zijn om op te schrijven hoe je je voelt. Soms kunnen we een schuldgevoel ontwikkelen naar iemand toe. Iets wat we bijvoorbeeld niet hebben gedaan, of iets wat we niet hebben gezegd. Dit verdriet kan je ook weer tegenhouden om verder te gaan met je leven. Maar wat je ook doet, stippel geen tijdlijn voor jezelf uit wanneer jij je weer oké moet voelen. Rouwen en verdriet verwerken gebeurt altijd op je eigen manier. Het gaat in fasen en de ene keer zal het beter gaan dan de andere keer. “Accepteer dat je af en toe nog momenten van verdriet gaat hebben en dat dat oké is.”

Bron: Red Online | Beeld: iStock