Emily Blunt over haar vroegere gestotter: ‘Je moet verliefd worden op het feit dat je stottert om het te accepteren’

Volgens Emily is er momenteel nog te weinig aandacht en sympathie voor mensen die stotteren.

Emily Blunt gaat al even mee in Hollywood en bouwde door de jaren heen een indrukwekkend cv op. We zagen haar als Rachel in The Girl on the Train, als Evelyn in A Quiet Place en als de sharp-tongued Emily in The Devil Wears Prada. Maar in tegenstelling tot laatstgenoemde personage, kwam Emily als kind wat minder goed uit haar woorden.

Aandacht voor stotteren

Je zou het nu nooit zeggen, maar als kind stotterde Emily. Maar zoals je weleens hoort dat zangers en zangeressen er geen last van hebben als ze zingen, had Emily er geen last van als ze imitaties van mensen deed. Een docent stelde daarom voor dat de actrice mee zou doen aan het schooltoneelstuk, en dat hielp haar uiteindelijk om van het stotteren af te komen.

Inmiddels is Emily een board member voor the American Institute for Stuttering en in een recent interview met People vertelde de actrice meer over haar stotter. Aan het blad vertelde ze dat ze het belangrijk vindt om openlijk te praten over stotteren, want volgens haar is het ‘een handicap waar mensen niet veel van afweten’. “Mensen praten er niet genoeg over, en miljoenen mensen over de hele wereld worstelen ermee.”

Praten zonder stotter

Emily ontdekte dat acteren haar hielp om niet te stotteren. “Het was een soort uitnodiging om voor het eerst vloeiend te spreken”, herinnert ze zich daarover. “Ik zou niet zeggen dat ik daarom ben gaan acteren, maar het was gewoon een beetje schokkend de eerste keer dat ik kon praten, weet je, met een dwaze stem of een accent.”

Emily vervolgt dat ze het soms wel moeilijk had, toen ze nog stotterde. “Ik denk dat het veel impact heeft”, legt ze uit. “Als je jezelf niet kunt uiten, kun je niet jezelf zijn. Het is heel aangrijpend als mensen bevrijd worden uit de greep van een spraakgebrek, want het is als een soort bedrieger die in je lichaam leeft.”

Gebrek aan empathie

Emily maakt zich momenteel hard voor mensen die stotteren en hoopt op meer empathie. “Het is biologisch en het is vaak erfelijk, en het is niet jouw schuld”, stelt ze. “Het is een handicap en mensen worden er vaak om gepest of belachelijk om gemaakt.” De actrice vervolgt dat ze het daarom zo belangrijk vindt om er meer aandacht voor te vragen. Ze zet zich op dit moment in voor meerdere projecten, maar ze geeft aan dat haar werk voor the American Institute for Stuttering haar het nauwst aan het hart ligt.

Daarnaast maakt Emily zich hard voor het accepteren van je ‘imperfecties’. Niet iedereen komt immers van een stotter af en dat is ook oké. “Je moet verliefd worden op het feit dat je stottert om het te accepteren”, vindt ze. “Maar je bent niet je stotter. Iedereen heeft wel iets, en dit is gewoon jouw ding.”

Bron: People | Beeld: BrunoPress 

Laatste nieuws