De Negen Straatjes is een nieuwe hotspot rijker. Aan de Wolvenstraat opende Pien Stieglitz onlangs de eerste Stieglitz store. Voor Marie Claire de perfecte gelegenheid om even met de founder te bellen.
De eerste Stieglitz hub
Een winkel is iets wat Pien Stieglitz nooit ambieerde, maar toen het op haar pad kwam, greep ze de kans met beide handen. “Ik heb nooit een winkel gewild”, verklaart Pien. “Maar mijn compagnon herinnerde mij eraan dat ik wel de wens had om een soort clubhuis op te richten toen we de jaarplannen doorliepen. Dat zag ik wel zitten, dus hebben we daar een doel van gemaakt.”
Vervolgens raakte Pien op een dag in het vliegtuig aan de praat met een man die in het vastgoed in Amsterdam zat. Hij kon haar wel aan een ruimte helpen en niet veel later voegde hij daad bij woord. “Ik had het de cosmos ingegooid en het kwam meteen terug. Dit was een teken!” Het bleek bovendien te gaan om een pandje van het oude café Het Wolfje, een plek die Pien in haar jeugd vaak bezocht. “Ik zat daar vroeger veel en vriendinnetjes werkten daar ook. Voor mijn generatie is dit echt een nostalgische plek. Mijn hele lichaam zei tegen die plek: dit is het! Het voelde als een verliefdheid, met die spanning en die vlinders. Iets in mij zei dat ik het moest doen, want deze kans ging ik niet weer krijgen.”
Geen traditionele winkel
Pien zei – ook tegen haar eerdere eigen verwachtingen in – volmondig ja tegen een fysieke winkel, maar het over de traditionele boeg gooien? Absoluut niet. “Ik heb deze ruimte, omdat ik wil dat mensen de Stieglitz-wereld echt kunnen voelen, online is dat soms lastig”, verklaart Pien. “Ik wilde dat het een soort play ground zou zijn, waar events gehost kunnen worden en waar mensen even langs kunnen komen voor een bak koffie. Net nog kwam er een vrouw uit Los Angeles in de winkel, met wie ik sprak over wat we in de toekomst willen en ze zei dat ze ons daarmee kan helpen. Door middel van een soort huis te creëren, ga je zoveel nieuwe paden bewandelen en mensen ontmoeten. Ik hou heel erg van die sociale vibe en ik hoop dat dit een plek wordt waar mensen graag komen.”
Wie de winkel van Pien inloopt, merkt meteen op dat het geen standaard winkel is. De vloer is voorzien van een zacht oranje vloerkleed, de trap van hoogpolig haar met seventies vibes en de muren zijn geschilderd in een opvallend rood. Wie in de hub richting de paskamers wil lopen, moet hiervoor onder een tunnel door wandelen. ‘Ik noem het de Charley’s Angels seventies tunnel”, vertelt Pien daar lachend over. Ook was de Stieglitz-founder heel stellig over wat ze niet wilde: “Geen mannequins voor het raam, dan krijg je weer dat winkel-gevoel.”
Toekomstdromen
Het realiseren van haar winkel – waarboven haar kantoor is gevestigd – is voor de designer al een droom, zo vertelt ze. “Wat we nu creëren en bereiken is zo insane! Ik ben alleen begonnen in een anti-kraakpand en heb nu dertien mensen in dienst. Dat is al een droom die uitkomt.”
Toch is Pien nog niet uitgedroomd. “We verkopen steeds meer in het buitenland en uiteindelijk droom ik er wel van om de overstap te maken naar California. Ik denk dat Stieglitz daar heel goed werkt. Ik wil me daar alleen niet te veel aan vasthouden, het kan ook misgaan. Het komt op mijn pad of niet. Ik ga uitzoeken of het mogelijk is, maar wil geen presure voelen. Ik heb nog heel veel dromen, maar voor nu is het mooi.”
